Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

21/4/08

Το μυστικό..

Τα παραθυρόφυλλα χρόνια είχαν ν΄ανοίξουν,
μ΄απόψε στον ήχο των βημάτων ξεκλειδώσαν.
Βαριά τα βήματα, η προσμονή βαρύτερη,
με φόβο κύλισε το αίμα ως τα δάχτυλα
αβέβαιο το άνοιγμα, μαγκωμένη στο σκοτάδι η ελπίδα.
Χορογράφος η θλίψη στην σκόνη που στο φως του ήλιου,
χιλιάδες μικρά ουράνια σώματα έμοιαζε.
Και η ψυχή κάπου εκεί, να αιωρείται δίχως "γιατί" πια.
Παλιώσανε και πέσανε όλα σαν κακοφορμισμένο δέρμα.
Λείψανα και κειμήλια αλλοτινού καλοκαιριού,
μουσική ετεροχρονισμένη, που ξεχάστηκε
στις χαραμάδες του ξύλινου πατώματος,
κάτω από τα άσκοπα καθημερινά πήγαινε έλα....
Μα απόψε είναι αλλιώς, η σκάλα τρίζει πάλι
στον ρυθμό γνώριμων ήχων, ανάσα αγαπημένη.
Μια μυρωδιά μνήμης, γιασεμί και πασχαλιά....

Στη σιωπή ανέτειλε κι έδυε, σα νύχτα.
Τώρα καθώς ο ήλιος φώτιζε το χαμόγελό της,
το γέλιο της απαλό σαν φως τον χώρο γέμιζε!
Παράξενο, πως τόσοι πολλοί την ίδια παράκρουση είχαν.
Και το ανοιχτό παράθυρο, ακόμη ένα μυστήριο.
Το απλωμένο χέρι της, σα νά΄θελε να το κλείσει, είπαν

22 σχόλια:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

«ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ»

Αναγέννηση σε ό,τι καλό κι ευλογημένο
είναι θαμμένο
στο έδαφός μας
Ανάσταση σε ότι πάγωσε εντός μας
Άγιο φως Αγάπης
του Χριστού το δάκρυ
στην Ψυχή μας

http://ligery.pblogs.gr

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα Νικόλα μου!

"Μια μυρωδιά μνήμης, γιασεμί και πασχαλιά...."
Θα κρατήσω αυτά μες την αγκαλιά μου
μέχρι να ξαναέρθω... και είμαι
σίγουρη πως όχι μόνο δεν θα
μαραθούν... αλλά θ' ανθίσουν
πιόρερο.. και θα μοσχοβολίσουν :))

Καλό Πάσχα να έχεις Νικόλα
και όμορφες εμπνεύσεις :))

Φιλιά***

manetarius είπε...

Αχ, μου μύρισε το γιασεμί!!!
Καλημέρααα!

naya είπε...

Εμενα το ξυλο..
:)

Μαρινα ..... είπε...

" μια μυρωδια μνημης"

ανοιξης ας ειναι....
με χρωματα δικα της ας χαραχτει...


για να μεινει για παντα ομορφη...


φιλι ευχη για ομορφο απογευμα...
κι ομορφοτερο δειλι...

M-meggie είπε...

Την καληνύχτα μου

Φαίδρα Φις είπε...

"και το ανοιχτό παράθυρο ακόμη ένα μυστήριο"

ακριβώς αυτό...

φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Και η ψυχή κάπου εκεί, να αιωρείται δίχως "γιατί" πια.
παραξενο...ξεχυθηκε η παρακρουση μες απ το ανοιχτο παραθυρο...
λειψανα και ετεροχρονισμενες μουσικες.καταλαβαινω
σε νιωθω
παλι με ταξιδεψες***

Βασιλική Ν. είπε...

Καλή Μεγαλοβδομάδα φίλε μου και μην ακούς τι λένε αυτοί που είπαν και πάντα θα λένε...

Μαρια Νικολαου είπε...

το τελειωμα μου θυμησε ενα ποιημα μου που ειχα γραψει στην Τρίτη Γυμνασίου.
Καλημερα Νίκο

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Λυγερή, καλό Πάσχα, γεμάτο αγάπη και ελπίδα! :)) :))

Μαργαρίτα και γω είμαι σίγουρος πως θα ανθίσουν! :)) :)) Και το άρωμα πιο δυνατό θα επιστρέψει, καταλυτικό για σκέψεις κι αισθήσεις! :)) Καλό Πάσχα, να περάσετε όμορφα! :)) :))

Μανιτάριους, όταν ήμουν μικρός, μου άρεσε να κόβω τα άνθη του γιασεμιού, να τα μυρίζω, κι έπειτα να πίνω το "μέλι" τους! :)) :)) Καλό Πάσχα να έχεις! :))

Νάγια, το ξύλο... χμ.... ελπίζω να είναι μυρωδιά αγαπημένη, κόσμου αλλοτινού που σαν μνήμη υπάρχει πίσω από τον ήχο των βημάτων, ενός παιδιού που τρέχει στο ξύλινο πάτωμα... Μυστικών που περιμένανε σε παλιά ξύλινα συρτάρια, θησαυροί μικροί... Την θέα του παραθύρου στην πρωινή δροσιά, όταν ανοίγουν τα παντζούρια... Την πρώτη Θέα, αυτό το λουτρό φως, που καθώς σκεπάζει το πρόσωπο και την καρδιά, όλο το δωμάτιο βαθιά ανασαίνει να χορτάσει την διαύγειά του! :)) Ίσως κάποιο μπαούλο, μερικά κάδρα με πρόσωπα που αγαπηθήκανε πολύ, φωτογραφηθήκανε χώρια, μα ο φωτογράφος τα ένωσε στον σκοτεινό θάλαμο, και διόρθωσε και με λίγο κάρβουνο, τις γραμμές και το φως... Μια σάλα των μυστικών, σπάνια "ανοιγμένη", που κρύβει τον "μαγικό καθρέφτη"...... Το ξύλο, ναι... με το μεταλικό ρόπτρο κι ίσως το κλειδί μέσα στην γλάστρα με τον βασιλικό παραδίπλα, να σε υποδέχονται... :)) Ένα όμορφο Πάσχα να έχεις! :))

Μαρίνα, μνήμη άνοιξης λοιπόν! Καλό Πάσχα να έχεις! :)) Γεμάτο από αρώματα μνήμης! :))

Νότα μου, καλό Πάσχα να περάσεις, κοντά σε ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν! :))

Φαίδρα, έτσι κι αλλιώς τα ανοικτά παράθυρα, είναι πάντα ένα μυστήριο... Που περιμένει να κοιτάξεις, να το γνωρίσεις... Κι ίσως και να εγκαταλείψεις το δωμάτιο για να ακολουθήσεις την καρδιά σου, την ομορφιά που στην πήρε. :)) Καλό Πάσχα! :))

in the sky συνταξιδιώτες λοιπόν! Σε κάτι τέτοιο, το ευχαριστώ είναι μικρό! :)) Καλό Πάσχα να έχεις! :))

Βασιλική καλό Πάσχα! :)) Αναφέρεσαι κάπου συγκεκριμένα;:)) :)) Πολλά ακούει κανείς, μα ο κριτής είναι πάντα δίκαιος σαν κατοικεί στην καρδιά, κι αν ακόμα φοβάται, λυπάται κάποιες φορές, όσο κατοικεί εκεί, τις ίδιες πράξεις πάντα θα έκανε... :))

Μαρία μου, μνήμες ανασύρεις λοιπόν και συ... :)) :)) Καλό Πάσχα! :))

eva είπε...

Ευχές στου στέλνω για της Χριστιανοσύνης τη μεγαλύτερη Γιορτή
ευχές απ' τη ζωή μας ποτέ να μη σβήσουν τα "γιατί"! :))

manetarius είπε...

Μμμμ..Νικόλα, θα σου πω κάτι και θέλω να μείνει μεταξύ μας... εγώ ακόμα πίνω το μέλι των γιασεμιών που έχω στον κήπο μου...σσσσσ..!
Καλό απόγευμα! :)

Βάσσια είπε...

Πόσοι πολλοί την ίδια παράκρουση είχαν...

ίσως γιατί πολλοί σκεπάζονται με τη σιωπή και στέκουν εμπρός στο ανοπιχτό παράθυρο αναμένοντας...

:-)
Νικόλα με το βελούδο στην πέννα.

faraona είπε...

Niko μου το γιασεμι μαζι με την μυρωδια του ξυλου...τι σμιξη υπεροχη...σαν απο αλλη εποχη.

φιλια

Eulie Aeglie είπε...

Είμαι εδώ σήμερα για ευχές. Θα περάσω πάλι σύντομα ν' απολαύσω αυτά τα ποιήματα. Καλό πάσχα. Όμορφες γιορτινές μέρες να έχεις, Νικόλα. Ανάσταση και άνοιξη και αγάπη.

Artanis είπε...

Καλησπέρα Νίκο, είναι υπέροχο κομμάτι...Μου θυμίζει ένα δικό μου, το "Μεταξουργείο", αλλά το δικό μου είναι κάπως τρομαχτικό..., σε καμία περίπτωση σαν το δικό σου...Έχω το εργαστήριό μου σε ένα βιομηχανικό κτήριο των αρχών του αιώνα, ανακαινισμένο βέβαια, αλλά πολλά βράδια που δουλεύω, έχω την αντύπωση οτι δεν είμαι μόνη μου στο χώρο...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ευαγγελία σε ευχαριστώ! :)) Καλό Πάσχα!

Μανιτάριους, δεν θα το πω πουθενά! :)) :))

Βάσια ίσως και γιατί βλέπουμε ότι πιστεύουμε πως υπάρχει, κι όχι απαραίτητα αυτό που υπάρχει, κι ας είναι μπροστά μας! :)) :)) Καλό Πάσχα να έχεις! :))

Φαραόνα , όλες οι μνήμες που έχουμε, σε άλλο χρόνο πάντα κατοικούνε... Μα κάποιες, είναι πολύ περισσότερο από απλά κάποιος άλλος χρόνος... Είναι άλλος κόσμος, την γεύση του οποίου, ελάχιστα αν γνώρισες, ποτέ δεν λησμονείς... Κι υπάρχουν κι οι μνήμες, που φτάσαν σε εμάς σαν παραμύθια, κι αυτές ακόμα, στο κατάλληλο σκηνικό, ζωντανεύουν λες, και είναι αδύνατο να υπάρξει ο άνθρωπος κι η συνέχεια του ανθρώπου, χωρίς μνήμη....
:)) :)) Καλό Πάσχα! :))

Aeglie χαρά μου να ξανάρθεις, να περπατήσεις όπου κι όσο θες! :)) Καλό Πάσχα! :))

Αρτάνη, αυτό με το κτίριο που είπες, με ανατρίχιασε... Πριν χρόνια, είχαμε, όχι μόνο εγώ, μία μεταφυσική εμπειρία... Σε ένα σπίτι παλιό. Ίσως... Ίσως τελικά να μην είσαι μόνη στον χώρο! :)) Θα ήθελα να διαβάσω, αν κι εσύ θες, το "Μεταξουργείο" σου. :))Καλό Πάσχα να έχεις! :))

Λάκης Θλιμμένος είπε...

... Ήταν όλοι εκεί, όλοι γνώριζαν, όλοι έβλεπαν, όλοι άκουγαν, μα κανένας δεν μιλούσε. Ήρθε, τους κοίταξε όλους κατάματα κι έφυγε, το ίδιο περήφανα όπως εμφανίστηκε. Μα πάλι κανένας δεν μιλούσε...

Καλές γιορτές να έχεις Νικόλα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Λάκη μου, χαίρομαι πάρα πολύ που σε βλέπω! :)) Καλό Πάσχα να έχες! :))

Artanis είπε...

Φίλε Νίκο δεν μπορώ να το περιγράψω σε σχόλιο αλλά ήταν περισσότερο εικόνα παρά αίσθηση...Θα το ανεβάσω κάποια στιγμή το ποιήμα, αλλά μάλλον όχι σύντομα...
Το πιστεύω αυτό που λες, αν και τείνω -στην περίπτωσή μου- να καταλήξω οτι ίσως ήταν αποτέλεσμα αυθυποβολής, τελικά...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη, θα περιμένω να το δω! :)) :))
Καλό σου Πάσχα! :))