Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

4/4/08

ατιτλο

Τις σκοτεινές φωνές άκουσα,
σκύλοι να τις κυνηγούν
σαν μικρά κοριτσάκια.
Το φως άναψα να δω,
κι από τότε
ύπνος πια δεν με παίρνει...

Φάντασμα τριγυρνώ
φωνές κυνηγώντας.
Σε γράμματα εραστών
λόγια κρυφά,
πυρπολούμαι ξανά και ξανά.
Μία φωτιά
που ανάβει με δάκρυα
και σβήνει με πόνο...

Ένας άνεμος βουβός, αθόρυβος,
έγινα.
Που τους ήχους κυνηγώ από κραυγές
και θρήνους.
Χέρια δεν έχω να τους κουβαλήσω.
Ξανά τους χάνω μόλις τους βρω.

29 σχόλια:

maya είπε...

σαν νάχει γίνει
η ιστορία πολλών μας
Μία φωτιά
που ανάβει με δάκρυα
και σβήνει με πόνο...


πικρά όμορφο αυτό σήμερα...
και τόσο το αισθάνομαι
-αδυνατώ να το περιγράψω...-
που αφήνω μόνο την θερμή μου καλησπέρα


:)))))))))

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Θλιμμένο και πονεμένο..

Φιλί αφήνω για καλή νύχτα και Γλαρένιες αγκαλιές

Ελένη Στασινού είπε...

Κάποτε κι οι πλέον απόκρημνες....σκέψεις
γλύφονται τόσο απ' την υπομονή
που γίνονται περαστά μονοπάτια
εκπλήξεων.
Σε τέτοιο βρέθηκα κι εγώ απόψε.
Καλό βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

οταν διαβαζω τα ποιηματα σου ταυτιζομαι .την καλησπερα μου .ναταλια.

Alkmini είπε...

καλημερα Νικολα μου
εγω θα ερθω να ρωτησω τι σου βγαζει τετοιο πραγμα στην ποιηση σου. μπορεις να μου πεις?
καλημερα και καλο σ/κ.

Μαρια Νικολαου είπε...

Eξαιρετικό Νίκο
Εξαιρετικό
Καλημερα και ομορφο ΣΚ να εχεις γεματο εμπνεύσεις

Ανώνυμος είπε...

Δε σε προλαβαίνω, τι οίστρος είναι αυτός; Πάνω που σπαζοκεφάλιαζα για το προηγούμενο πανέμορφο ποίημα σου με βομβαρδίζεις με καινούργιες εικόνες, όλες βγαλμένες απ' τα πιο κρυφά σου φιλοκάρδια, η μία μαγεία μετά την άλλη, σα βεγγαλικά που φωτίζουν τον μαύρο ουρανό της πεζής καθημερινότητας!
Μη μ' ακούς, συνέχισε ακάθεκτος! Γλυκιά καλημέρα :))

Artanis είπε...

Καλημέρα Νίκο, ναι, είναι μια καινούρια ανάρτηση αυτή, εγώ θα ανεβάσω αύριο...
Φαντάζομαι οτι μιλάς για μια περασμένη αγάπη, και ανασύρεις μνήμες που ενώ σε πληγώνουν, ταυτόχρονα σου δίνουν έμπνευση...
Πανέμορφο...

Roadartist είπε...

Αρκετά θλιμμένο..
Η αγάπη περικλείει και αυτό όμως..
καλο σκ Νικόλα μου!

Ανώνυμος είπε...

Αααχ αυτές οι εμνεύσεις σου ασπρο μου φτερό, ώρες ώρες είναι...ώρες ώρες !
Καλησπερίτσες :)

Δημήτρης είπε...

και πάλι απ' την αρχή.

η ευσυνειδησία δεν τις αντέχει
μα και δίχως ετούτες
κάμει;

Νίκο καλησπέρα
να έχεις ένα καλό σαβ/κο
-η βροχή βοηθάει.. ο ήχος της-

rain είπε...

"..Ω πόσο βάσανο μεγάλο, το βάσανο είναι της ζωής.."

Keep Dreaming είπε...

"to fws anapsa na dw kai apo tote ypnos den me pairnei" poly dynatos o apohxos tou ;)

. είπε...

Πονεμένο σε βρίσκω Νικόλα μου,(κοίτα ποιός μιλάει...)Μήπως να πάρουμε την "άγουσα" χεράκι-χεράκι;

Το ότι κατά τα άλλα είναι υπέροχο...το έχω πει τόσες φορές για τα ποιήματά σου που είναι κουραστικό να επαναλαμβάνομαι...νομίζω!

kalynama είπε...

άνεμος που στο πέρασμα του θέλει να θυμηθεί, να ζήσει, να αναπνεύσει από την αρχή.
Πονάει όταν γυρνάμε πίσω... πονάει και μπορεί να μας ματώσει...

Καλό σαββατοκύριακο Νικόλα. Να είσαι πάντα καλά :-))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μάγια, καλησπέρα! Ζεστό το πέρασμά σου, πάντα..σε ευχαριστώ! :))

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ καλησπέρα... Η γλαρένια αγκαλιά βάλσαμο για την ψυχή μου! :)) Σε ευχαριστώ! :))

Ελένη χαίρομε που περπάτησες στα μονοπάτια της ψυχής μου! Ευχαριστώ! :)) Καλό απόγευμα να έχεις!

Ναταλία, :)) :)) :)) Καλό απόγευμα! :)) Σε ευχαριστώ που είσαι πάντα εδώ! :))

Αλίκη, δύσκολες ερωτήσεις βάζεις... :)) Δεν το έχω σκεφτεί, ποτέ! :)) Καλό απόγευμα!

Ευαγγελία σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :)) Να είσαι καλά! Καλησπέρα! :))

Μαρία μου, σε ευχαριστώ ! :)) Να είσαι καλά! Καλό απόγευμα! :))

Αρτάνη ... χαίρομαι που σου άρεσε! :)) Καλό απόγεμα να έχεις! :))

Roadartist σκιά και φως... αυτή δεν είναι η ύλη της ψυχής; :)) Καλησπέρα!

Μάνια;:)) :)) Καλησπέρα! :))

Δημήτρη ναι, η βροχή βοηθάει! :)) Καλό απόγευμα φίλε μου! :))

rain βάσανο είναι η ανυπαρξία... Η ζωή όσο κι αν πονάει βάσανο δεν είναι .. Ποτέ! :)) Καλό απόγευμα! :))

ερΑσιτεχνη ανθρωπε, χαίρομαι για τον τρόπο που το διάβασες! :)) Καλό απόγευμα να έχεις! :))

Ιωάννα, χεράκι χεράκι λοιπόν! Σε ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμά σου! :)) :)) Καλό απόγευμα!

kalynama :)) :)) Να είσαι καλά! Καλό απόγευμα να έχεις! :))

marianaonice είπε...

Σήμερα η διάθεση μου είναι βαρειά! Φταίει και αυτή η συνεχής Σαββατιάτική βροχή!...
Πέρασα λίγο να ξαποστάσω στους μαγικούς σου στίχους και βούρκωσα όταν διάβασα : "...Ένας άνεμος βουβός, αθόρυβος έγινα, που τους ήχους κυνηγώ από κραυγές και θρήνους. Χέρια δεν έχω να τους κουβαλήσω, ξανά τους χάνω μόλις τους βρω...".

Τα είπες όλα Νικόλα λες και τα είπες για μένα! Σ΄ ευχαριστώ.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

marianaonice :)) Βροχή είναι, θα περάσει όπως σχεδόν όλα... Καληνύχτα! :))

faraona είπε...

Νικο εξαιρετικο!Και πονεμενο...



ευχαριστω για το μειλ.

Καλη Κυριακη

Μαργαρίτα είπε...

Ο πόνος χαρίζει τις μεγαλύτερες
εμπνεύσεις!!! Ίσως αυτό είναι το
τίμημα!! Κι εμένα πονεμένος μου
φαίνεσαι, Νικόλα, κι ευχομαι να
είναι περαστικό!!
:))

Καλή σου μέρα***

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νικόλα,διαβάζοντας σε
διακρίνω πίκρα, πόνο? Μήπως τάχα υπάρχουν
γύρω σου και άλλοι σύντροφοι που νιώθουν κάπως έτσι?
Είναι όμορφο @ αυτό τελικά....
Για ΄σένα, για ΄μένα, για όποιον
είναι παραδίπλα και νιώθει κάπως έτσι... Καλή συνέχεια



Πόσο πολύ, πόσο πολύ,
πόσο πολύ σ' αγάπησα
πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις
Απ' τη ζωή, απ' τη ζωή,
απ' τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

Πόσο πολύ σ' αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
Κι εγώ πως θα ξανάρθεις,
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ,
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις,
πως οι στιγμές που μου 'δωσες
αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ' αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις

Ανώνυμος είπε...

To προηγούμενο από Mariaeyes

Βάσσια είπε...

Καλημέρα :-)

Το κυνήγι της ζωής με άδεια χέρια και ακόρεστη ψυχή.

manetarius είπε...

:))) Τι άλλο να πω ...

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα...
αυτές, των δακρύων ο φωτιές,
γνώση είναι...
οδηγοί στα ταξίδια του νου
στης καρδιάς τα λημέρια...
κι οι ανέμοι, άκου με...
δεν θέλουν χέρια
να τους κουβαλούν...
ολάνοιχτα πουκάμισα γυρεύουν
να τρυπώνουν...
καλησπέρα!
armatan

Aura είπε...

Mια καλησπέρα στο σπίτι του ποιητή.
Πολύ όμορφο.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Faraona :)) Σε ευχαριστώ και γω! Καλό απόγευμα! :))

Μαργαρίτα, :)) Μια χαρά είμαι, μην ανησυχείς! Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου! :)) Καλό απόγευμα! :))

Μαρία ( eyes ) :)) Πολύ γλυκό, να μου αφήσεις αυτό το αγαπημένο τραγούδι! :)) Σε ευχαριστώ! :)) Ένα όμορφο απόγευμα να έχεις, γεμάτο αγάπη κι ανθρώ[πους! :))

Βάσια ... ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα! :)) Καλησπέρα! :))

mane-tarious :)) Σε ευχαριστώ! :)) Καλησπέρα! :))

Αρματάν, καλησπέρα! :)) Μου αρέσει πολύ αυτή η εκδοχή σου! :)) Σε ευχαριστώ! :))

Αύρα! :)) Χμμμ.... πολύ όμορφο όνομα!! :)) Χαίρομαι που είσαι εδώ! :)) Ελπίζω να σου γίνει συνήθεια να περνάς! :)) Καλό απόγευμα! :))

Ανώνυμος είπε...

δεν φυλακίζεται ο ήχος..
άνεμος είναι..
φυσά..

L.N.E

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Καλημέρα! :))