Γέμισμα της Σελήνης
την καρδιά μου πληγώνει,
παλλίροια έρωτος
τ' άστρα με την ψυχή μου ενώνει.
και ο χρόνος κυλά
και δεν νοιάζεται που, ξημερώνει,
κι η ψυχή μου
από τ' άστρα δεν έχει γυρίσει.
Ξημερώνει.. πάλι νυχτώνει..
αδειάζει η σελήνη.
Μα η ψυχή μου
από τ' άστρα, δε θα γυρίσει.
Τη μορφή σου στο φως
με φως ζωγραφίζει,
η εικόνα σου ουρανός
που τη ζωή μου φωτίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου