Νότα

Κύλησε μέσα απ τη καρδιά μου
τη μεταξένια σχίζει σιωπή σα δάκρυ,
τ' ονομά σου..
Θάλασσα τα χείλη μου, ορίζει
γεύση επίμονη
το ανεπίδοτο φιλί.
Ένα ταξίδι τους χάρτες μου που καίει
στα άστρα γεννημένο
απ τής ματιά σου το μπλε..
Νότα που στο αίμα μου κυλά,
και στίχος δεν αντέχει μόνο να είναι..
Τραγούδι είναι που την ανάσα σου ζητάει
να ζήσει όσο,
κι ύστερα ας πεθάνει...