Αχθοφόρος στα μυστικά παλάτια σου
να κουβαλάω το φως από τα μάτια σου.
Πουλί που μάζεψε ένα σπυρί πεσμένο
και σπίτι του γυρίζει ευτυχισμένο.
Στα δάση των βλεφάρων σου αχτίδα
του ονείρου σου η πιο κρυφή ελπίδα,
απ΄της καρδιάς σου τον ήλιο ανασαίνω
πνοή σα βέλος, το σώμα σου ανασταίνω.
να κουβαλάω το φως από τα μάτια σου.
Πουλί που μάζεψε ένα σπυρί πεσμένο
και σπίτι του γυρίζει ευτυχισμένο.
Στα δάση των βλεφάρων σου αχτίδα
του ονείρου σου η πιο κρυφή ελπίδα,
απ΄της καρδιάς σου τον ήλιο ανασαίνω
πνοή σα βέλος, το σώμα σου ανασταίνω.
4 σχόλια:
Ομορφοι στιχοι και πολυ γλυκια φωτογραφία
Πολύ τρυφερή η προσοχή σου!
Κι η ψυχή εκείνη, ένιωσε σίγουρα την προσοχή αυτή.. τυχερή πολύ θα έλεγα..
καλησπέρα Νίκο
Δημήτρη τυχερός είμαι εγώ, που την γνώρισα!Την καλημέρα μου!
οταν ο ερωτας σκαρώνει στιχους
οι υπολοιποι...σιωπουμε!
Δημοσίευση σχολίου