Υπάρχουν κάποια μάτια, βαριά,
που το βλέμμα δε μπορούνε να σηκώσουνε.
Υπάρχουν κάποια χέρια σκαμμένα,
πέτρες που τρέχει στην παλάμη τους
νερό δροσερό,
κι ανάμεσα στις χούφτες τους
φωλιά κάνανε χρυσαετοί.
Υπάρχουν κάποια κορμιά, τσακισμένα ,
κυπαρίσσια που σπάσανε και γίνανε σκαλοπάτι
για τον ουρανό.
Γίγαντες που η θωριά τους
δεν σου γεμίζει το μάτι.
Στο στήθος τους,
κοιμάται ένα μικρό περιστέρι
με σιγουριά.
Στους ώμους τους,
κουβαλάνε την ελπίδα.
Η μυρωδιά τους αχνιστό καρβέλι,
τα βήματά τους η μελωδία της ευτυχίας.
Στην αγκαλιά τους ανθίζουν
τα πιο όμορφα λουλούδια,
και δεν υπάρχει πιο φωτεινός ήλιος
από το χαμόγελό τους.
Μία κουβέντα τους, άγιασμα,
κι ας είναι και λάθος.
Αν ο κόσμος γκρεμιστεί,
το χτίσιμο ευθείς θα αρχίσουνε,
γιατί η μοίρα κοκκινίζει από το αίμα τους,
στις μικρές, κουρασμένες φλέβες τους,
βρίσκεται ριζωμένη μία καρδιά,
υποταγμένη στην δύναμη της αγάπης.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουνε όνομα,
δεν έχουνε μορφή,
μπορεί να μην έχουνε καν όραμα.
Μα γνωρίζουνε το πιο σπουδαίο.
Να αγαπάνε.
36 σχόλια:
Πολύ όμορφο.
Έχει κάτι που θυμίζει παλιές εποχές.
Φιλάκια ...
Καλησπέρα Νίκο
Μου άρεσε πολύ η περιγραφή σου.
Είμαι τυχερός, γνώρισα κάποτε έναν τέτοιο.
Κρίμα χάθηκε.
γεια σου ποιητή.
θαυμάσιος όπως πάντα!!
Angie Fou
Μαρία Έλενα χαίρομαι που κάτι σου "θυμίζει' ...:))
Την καληνύχτα μου!
Μάρκο είσαι όντος τυχερός! Κι εγώ ήξερα κάποιον, πολύ δικό μου, και την εικόνα του είχα στο μυαλό μου. Καλό βράδυ να έχεις.
Angie, σε ευχαριστώ για το ζεστό σου σχόλιο! Να είσαι καλά!
χμμμ!!! τους γνωρίζω καλά αυτούς τους ανθρώπους...
ρουφάνε σαν σφουγγάρι τη ζωή και μετά φύση και θέση δοτικοί την μεταδίδουν με χαμόγελα και αγάπη...
:)
(ξανθιά θεά)χιχιχιχι
Yπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γύρω μας κρυμμένοι στέκουν...που ήρθαν στις σκιές μας μόνο για να αγαπούν!
Τυχερή κι εγώ...!!!
ΚαληΣπέρα Νικόλα!
φίλε μου Νίκο,
όσο εγώ ταξίδευα στο χώρο σου,συντροφιά με τις ζωγραφιές της σκέψης σου κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, στην υγεία σου, εσύ μου έστελνες μύνημα. Παράξενος ο τρόπος που δείχνεις το ενδιαφέρον σου για ένα παράπονο που δεν σου έκανα, που ίσως όμως να βρισκόταν κάπου σαν παρακαταθήκη. Είναι αλήθεια
πως έλειψα για λίγο και γυρίζοντας βρήκα το παθ φτωχότερο. Λείπουν πολλοί. Εσένα όμως σε βρίσκω πάντα.
χαιρετώ
Angie Fou
Hρωας ειναι ο απλος καθημερινος ανθρωπος που αντεχει την αδικια και τη βλακεια χωρις ομως να τις ανεχεται κι αντιστεκομενος με σθενος δεν επιτρεπει να βεβηλωνουν την ψυχη και το μυαλο του...
Ηρωας ειναι αυτος που αρθρωνει τον προσωπικο του λογο..χωρις να μιζεριαζει.
Ηρωας αυτος που προτρεπει με το χερι στην καρδια την κατανοηση την αγαπη και την προσφορα..!!!
Αφιλοξενοι καιροι αλλα το χαρηκα μεσα απο την καρδια μου το σχολιο σου σε φιλικο ιστολογιο..οπου επισημαινεις οτι οταν θελουμε ολοι μπορουμε..!!! Οχι 50..μολις 22 ευρω Νικο μου ειναι αρκετα για προσφερουμε ενα χαμογελο ουσιαστικο σ`ενα τρυφερο αθωο προσωπακι..!!!
Να εισαι καλα να συνεχισεις να προσφερεις το φωτεινο ξεφωτο του συναισθηματος στο μαυρο δασος της ματαιοτητας.
Την πιο Αερινη καληνυχτα και την αγαπη μου.:))
υπάρχουν τέτοια άνρθωποι,
μα πρέπει καθάρια μάτια να'χεις
για να τους δεις...
αλήθεια...!
γιατί να είναι δύσκολο
το βλέμμα να είναι αστραφτερό;
καλημέρα Νίκο!
ΣΥΜΦΩΝΩ και επαυξάνω!! Αγάπη το καλύτερο όλων.. Τις καλημέρες μου!
Μάνια καλημέρα! Το καλό με το αόριστο της ποίησης, είναι ότι ο καθένας έχει κάτι δικό του να φέρει στο μυαλό.Εγώ πάλι,θα έλεγα ότι ρουφάγανε ναι μεν την ζωή σαν σφουγγάρι, μα το σφουγγάρι ποτέ δεν βράχηκε αρκετά.... Ελάχιστα ποτίστηκε. :))
Μάγισσα Κίρκη, και μόνο η σκιά αυτώ των ανθρώπων, αρκετή είναι για να ξαποστάσεις, και να γεμίσει ένα σπίτι.
την καλημέρα μου!
Άντζυ Φου, εσύ δεν το είπες αλλά εγώ το ένιωσα... Χαίρομαι που είσαι εδώ! :))
Αερικό σωστά,ο ήρωας είναι ένας καθημερινός άνθρωπος.... που δεν χάνει την ανθρωπιά του.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, να είμαστε όλοι καλά!
Καλή μέρα να έχεις!
Γωγώ, καλημέρα. Ερώτηση αντί απάντησης. Είναι δύσκολο να είναι το βλέμμα αστραφτερό;Γιατί;
Roadartist η αγάπη είναι η πηγή και ο ήλιος της Ζωής!
Καλή σου μέρα!
" Σώπα.
Και να θυμάσαι
με πόση δοκιμασία απόχτησες
την αρετή ν'αγαπάς."
- Κρίτως Αθανασούλης -
Σε εποχές που τα Θέλω αρθρώνουν λόγο και σκιάζουν τα Μπορώ, τι κρίμα η αγάπη να μοιάζει με πιστωτική κατάθεση ιδεών.
Κάποτε οι άνθρωποι μπορούσαν .Έτσι έμαθαν κι αγαπούσαν.
......
Τι περίεργο ταυτόχρονα να αφήνουμε σχόλιο ο ένας στον άλλον :)
Να έχεις ένα όμορφο ΣΚ
Νικόλα Καλημέρα
Υπέροχη η "Αγάπη " έτσι όπως
απλώνεται και ξεδιπλώνεται μέσα από τους σμιλευμένους στίχους σου.
"Ανείπωτη η τρυφεράδα που σκίρτησε
μέσα από " Στο στήθος τους,
κοιμάται ένα μικρό περιστέρι
με σιγουριά.
Στους ώμους τους,
κουβαλάνε την ελπίδα.
Η μυρωδιά τους αχνιστό καρβέλι"
Σκόρπιζε τής Ψυχής σου τα λόγια
απλόχερα να μην τα φοβάται ο αγέρας να τα μεταφέρει όπου άνθρωπος χρειάζεται για να γλυκάνει...να λειάνει ..ν΄αγαπήσει και ν΄ αγαπηθεί.
Επειδή δεν ξέρω αν θα περάσεις από τον ΠΗΓΑΙΜΟ σου αφήνω εδώ το σχόλιο που άφησα εκεί για Σένα.
«ΝΙΚΟΛΑ συμπλέω με την άποψή ότι «Τα πάντα ρει» ΄Όλα μεταβάλλονται όλα αλλάζουν και δεν αλλάζουν πάντα προς το χειρότερο.!!!
Η Γνώση, η ωριμότητα , η επικοινωνία και κυρίως η Ανάγκη του Ανθρώπου από καταβολής κόσμου ν αγαπήσει και να
αγαπηθεί ,διαφοροποιεί συμπεριφορές, ατομικές αλλά και συλλογικές, αναβαθμίζει κοινωνικά status .
Από την άλλη πάλι το λυσσαλέο κυνήγι της δύναμης, της εξουσίας ,η φρενίτιδα της υπερκατανάλωσης υλικών αγαθών και απολαύσεων τύπου life-style μας έχουν απομακρύνει πάρα πολύ από τον θεάρεστο δρόμο των αξιών ,της κοινωνικής αλληλεγγύης. του σεβασμού της ανθρώπινης υπόστασης και κατ ακολουθία από τον αυτοσεβασμό μας..
Αλλά με τίποτα δεν νομιμοποιούμεθα να ισοπεδώνομε τα πάντα και τους πάντες και να αποδίδομε εν γένει σε όλους μας τον ίδιο βαθμό αδιαφορίας, άγνοιας, ασυνειδησίας. αναλγησίας ,ανευθυνότητας και λοιπών , του κακού ανθών ,που δυστυχώς ευδοκιμούν στην εποχή μας.
Δεν λείπουν όμως οι φωτεινές εξαιρέσεις, δεν λείπουν οι άνθρωποι που επιμένουν στην ανθρωπιά τους στο βαθμό που μπορούν και τους το επιτρέπουν οι συνθήκες.
Γιατί από την άλλη μεριά θα ήταν αλαζονεία να επιμέναμε στην τελειότητα και την κατ εικόνα και καθ ομοίωση του Ανθρώπου με τον Θεό.
Από ΛΥΓΕΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ | Σάββατο, 26 Ιανουαρίου 2008 7:00 πμ
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligeri.pblogs.gr
"
Τέτοια ώρα θα καταθέσω την καλημέρα μου κι εγώ, ταπεινά θα αποδώσω φόρο τιμής στον ήρωα που να αγαπάει ξέρει πιότερο από το να πολεμάει. Σε εσένα Νικολά μου, με την αγάπη μου..
L.N.E
Στο προηγούμενο ποιήμα σου, σου έγραψα πως δεν καταλαβαίνω και πολύ την ποίηση, δεν έχω διαβάσει ποίηση. Αυτό το ποιήμα όμως, όχι μόνο το κατάλαβα αλλά το ένιωσα.
Και κάτι άλλο.
Μπορεί να είχες, όπως λες σε ένα σχόλιό σου πιο πάνω, κάποιον στο μυαλό σου όταν το έγραψες αλλά, νομίζω, πως για να γραφτεί κάτι τέτοιο και αυτός που το γράφει "ξέρει να αγαπά".
Διπλά τυχερός λοιπόν. Και συνάντησες τέτοιον και είσαι τέτοιος.
Να είσαι καλά.
πραγματικά πολύ όμορφα λόγια...
ταξίδεψα με τη φωτογραφία σου...
Να είσαι καλά. Χαίρομαι που σε βρήκα :-))
Penthesileia καλησπέρα. Σε ευχαριστώ για του στίχους που άφησες εδώ. Το θέλω, είναι όμορφο να είναι πιο μεγάλο από το μπορώ... Να κοιτάμε πέρα από τα όρια, να φανταζόμαστε τον ορίζοντα πέρα από τον ορίζοντα...
Λυγερή μου είχα ήδη περάσει από τον πηγαιμό... Το blog σου είναι αγαπημένος προορισμός, μα και ενδιάμεσος σταθμός.... :)) Σε ευχαριστώ για το ζεστό σχόλιο, πάντα αφήνεις ένα ιδιαίτερο στίγμα, γιατί τα λόγια σου είναι λόγια καρδιάς.
Ελένη, με τιμάνε τα λόγια σου. Καληνύχτα, και όσο για την αγάπη μου αυτή είναι δεδομένη. :))
Νότα ότι το ένιωσες, είναι ότι καλύτερο μπορούσες να μου πεις. Σε ευχαριστώ!
kalynama και γω χαίρομαι για αυτή την αντάμωση! Καλό βράδυ να έχεις!
“…εσείς που βρήκατε τον άνθρωπο σας κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά ,έναν ώμο ν‘ακουμπάτε την πίκρα σας ,ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψη σας ,
Κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας ,έστω και μια φορά ;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή για τους απεγνωσμένους ; “
Λόγια του Ν. Χριστιανόπουλου. Καλημέρα από μένα.
πολύ ομορφο Νίκο!!!
μου θυμησες διαφορα..
καλημερα να εχεις!!:)
Στο στήθος τους, σηκώνει κύμα
η καρδιά..
κύμα αγάπης.
εκείνοι ξέρουν ν' αγαπούν!
Νίκο, την καλησπέρα μου
Νατάσα καλησπέρα! Όμορφοι στίχοι, γεμάτοι μοναξιά!
iparxeimageia μια καλή νύχτα να έχεις!
Δημήτρη καλησπέρα!
Κύμα, άμπωτη, παλίρροια... παράξενο πράγμα να σε πνίγει η αγάπη, έτσι;...:))
Θα το καταλάβεις.. Όταν άφηνες σχόλιο στη σελίδα μου, εγώ ήμουν εδώ. Απόλυτος συγχρονισμός σου λέω.. Τα λατρεύω αυτά.
L.N.E
Ομορφη εγγραφή μα μην εισαι σιγουρος για κανεναν Νικο..
Ο κοσμος επαψε να αγαπα..
: ))Κι εγώ τα λατρεύω! :)) Νά σαι καλά Ελένη!
Ο κόσμος ποτέ δεν έπαψε να αγαπά Μαρία! Ούτε και να ονειρεύεται....:))
Υπέροχο ποίημα Νικόλα.
Να είσαι καλά που με τέτοιες γραφές ξετυλίγεις σιγά, σιγά το μέσα σου και μπορούμε να σε γνωρίσουμε λίγο καλύτερα κι εμείς που δεν σε ξέρουμε προσωπικά.Σ' ευχαριστούμε που μας συστήνεσαι.
Σ' ευχαριστούμε που ξέρεις ν'αγαπάς!!
Eπαψε..
απλα μας αρεσει να βλεπουμε το αντιθετο..
αποψή μου..
Νεφέλη καλημέρα και καλή εβδομάδα.... με τόσα καλά λόγια, νιώθω πια άβολα.:)) Δεν το ξέχασα το μπλογκοπαίχνιδο... Έχω βρει μάλιστα και ποιο ποίημα θα ανεβάσω...ίσως σήμερα, να προλάβω.... :))
Καλημέρα και καλή εβδομάδα Μαρία :))
χμμμ!!!! Κάτι δεν έχεις διδαχθεί ακόμη... Δεν έχΟΥΜΕ ανάγκη να κρατάμε το σφουγγάρι μας γεμάτο ζωή μια ζωή το στύβουμε για τους άλλους...και όσο και αν σου φαίνεται παράξενο αυτή ακριβώς είναι και η πηγή μας που κρατά πάντα το σφουγγάρι γεμάτο ζώη.
"Οταν παίρνεις γεμίζουν τα χέρια σου όταν δίνεις γεμίζει η καρδιά σου"
Πότε λοιπόν ζεις όταν δουλεύουν τα χέρια σου ή όταν χτυπά η καρδιά σου?
Φύση και θέση δοτική Ξανθιά Θεά :))
Νίκο μου καλή σου μέρα. Υπέροχο το σημερινό σου. Να περάσεις μια όμορφη και δημιουργική εβδομάδα
ΚαληΜέρα με έναν ήλιο που παίζει κρυφτό με τα σύννεφα!
Βδομάδα ΚαλΗ
:-))
όμορφοι στίχοι,
όμορφη ανάρτηση.
Την καλημέρα μου.
Σε προσκαλώ στο παιχνίδι των ποιημάτων.
Σίγουρα κάτι μοναδικό θα έχεις φυλάξει στην καρδιά σου.
φιλάκια πολλά!!!
:)) Μάνια έχεις μία ευαισθησία, δώρο για όποιον σε γνωρίζει. Τίποτα άλλο δε θα πω. :))
Σε ευχαριστώ Κλειώ μου... Νά΄σαι και συ καλά! Την αγάπη μου...
Μάγισσα Κίρκη! Έτσι είναι, ο ήλιος παίζει κυνηγητό με τα σύννεφα, σαν παιδάκι! Μήπως θέλει να μας στείλει μήνυμα; ;)) Καλή εβδομάδα!
Aurangel σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου από εδώ, καθώς και την πρόσκληση! Σε ευχαριστώ για την τιμή. Είναι η δεύτερη πρόσκληση για τον ίδιο λόγο, και αν όλα πάνε καλά, το απόγευμα, θα έχω έτοιμη την ανάρτηση. Να είσαι καλά! :)))
Καλημέρα σε όλους, καλή εβδομάδα.
Αν κάποιος ξέρει ν' αγαπά, αγαπά για πάντα!Ίσως όχι τον ίδιο άνθρωπο... ίσως όχι με την ίδια ένταση.Το σίγουρο όμως είναι πως ξέρει ν' αγαπά. Σαν το ποδήλατο .. μια φορά το μαθαίνεις κι είναι για πάντα.
Μην βιάστείς ... μην νιώσεις το χρόνο να σε πιέζει... όχι γι' αυτο, όχι για την ποίηση. 'Ολα τα χωρά, όλα τα μπορεί.
Με την ησυχία σου λοιπόν Νικόλα.
Μα δεν είπα κανένα καλό λόγο για εσένα. Κράτησε την αμηχανία σου, για όταν το κάνω.
Φιλί
Γνωριζουν το πιο σπουδαιο Να αγαπανε..
καλησπερα και καλη εβδομαδα
Νεφέλη, αγαπάω τις εγγραφές σου... ήθελα να το ξέρεις!
Γιώτα μου ναι, αυτό είναι το πιο σπουδαίο!
Καλή εβδομάδα να έχεις και συ!
Το ένα πιο όμορφο απ' το άλλο. Τι να πω και τι να γράψω; Ας τα παίρνει ο άνεμος αυτά τα λόγια κι ας τα σπέρνει στις καρδιές που έχουν ετοιμάσει γόνιμο κι εύφορο το έδαφός τους.
Δημοσίευση σχολίου