Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

2/2/08

19/1/1988 .. Άτιτλο.

Το ποίημα αυτό γράφτηκε πριν από είκοσι χρόνια, από έναν άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει την ζωή μου για πάντα! Μόλις λίγους μήνες πριν την γνωρίσω. Τη σύζυγό μου, την Μαρία Λαλέ. Τότε ήμασταν στα δεκαοκτώ μας.

Χάσαμε την έξοδο
και μείναμε να απορούμε
πως μπλεχτήκαμε ενώ όλα τα είχαμε προβλέψει.
Απ΄όσους το κατάλαβαν
διαφορετικά καθένας έπραξε.

Κάποιοι πανικοβλήθηκαν
και την έξοδό τους βρήκαν γρήγορα.
"Κάποιο κακόγουστο αστείο θά΄ναι" σκέφτηκαν.
Άλλοι την ταραχή τους κρύψαν
και τρέξαν να μας οδηγήσουν στη διέξοδό "τους"
- πολλοί αυτοί -πολλές οι διέξοδοι -
Μα ακόμη ψάχνουμε.
Πολλοί ήταν κείνοι
που μες στη ψευδαίσθηση
της ευδαιμονίας ζώντας
ούτε που πήραν είδηση που παρασύρονταν.

Τρέχαν με τα χέρια και τα πόδια
οι άμορφες μάζες
μία διέξοδο αναζητώντας.
Ούρλιαζαν και πλήγωναν
Σκότωναν και Σκύλευαν
Στο πέρασμά τους
Νεκρική ψύχρα
Βρωμιά αποσύνθεσης
Απλώνονταν σαν δίχτυ.

Μα εκεί ανάμεσα στους καπνούς της φθοράς
κι ενώ τα κανόνια ακόμη καπνίζουν
και τα κορμιά στοιβάζονται σωρός
βαδίζουν Εκείνοι.
Περπατάνε χωρίς τα πόδια τους ν΄αγγίζουν τη γη
Μιλάνε δίχως τα χείλη τους να κουνιούνται
Με τα χέρια τους χαϊδεύουν
Χαμογελούν με τα χείλη τους
και διέξοδο δεν γυρεύουν.
Ποτέ δεν χτίσαν τείχος γύρω τους.

Αγαπάνε και προχωράνε
μέχρι κάποια "αδέσποτη" να "φάνε"

Μαρίας Λαλέ

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"..βαδίζουν Εκείνοι".
Τι να πω!
Είναι σίγουρα μία από Εκείνους.. Να την αγαπάς, να την προσέχεις, να της μιλάς ..να σε ακούς..
Χαίρομαι πολύ για σένα Νικόλα..

Αν στα 18 η Μαρία σου έγραφε έτσι, 20 χρόνια τώρα.. αφάνταστο το τι θα έχει δώσει..
Την καλημέρα μου, τα φιλιά μου και στους δυό σας!

L.N.E

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σε μένα Ελένη έχει δώσει την Ζωή! :))

Καλημέρα βελούδινα χείλη! Τελικά μπόρεσες να γράψεις σχόλιο, είδες;Εύκολο είναι ;)

Ανώνυμος είπε...

Ίσως και να ΄σαι ο πιο "ξένος" φίλος που είχα ποτέ..

Σε ευχαριστώ..

L.N.E

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:))

Ανώνυμος είπε...

"Ποτέ δεν χτίσαν τείχος γύρω τους."
Μα ποτέ όμως...:)
τι να το κάνουν άλλωστε :))
Ξανθιά Θεά!!!
ξανα μανα καλημερα και από δω
(μέχρι να τελειώσουμε με τις καλημέρες θα έχει νυχτώσει:))) )

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα μου......
προσπαθώ ώρα να βρω λέξεις,να περιγράψω αυτό που αισθάνθηκα διαβάζοντας το ποίημα της καλής σου..... Ότι μου έρχεται στο νου να σχολιάσω, το βρίσκω ανεπαρκές.
Χειροκροτώ τη Μαρία σου. Είναι υπέροχος άνθρωπος,με καθαρή ψυχή.
Να σας έχει ο Θεός καλά .....
Εσάς κι όλους όσους γνωρίζουν, ν' αποφεύγουν τις "αδέσποτες"!!!
Φιλί γλυκό

Ανώνυμος είπε...

Περιττό να σε καλέσω στο χορό.. http://angels.pblogs.gr/2008/02/krina-thalassina.html

L.N.E

Μαρία Έλενα είπε...

Είναι πολύ όμορφο και μίλησε στην καρδιά μου.
Φιλάκια ...

Γωγώ Πακτίτη είπε...

Νίκο,
άγγιγμα ψυχής είναι...

καλησπέρα!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Δεν το συζητάμε ότι πρόκειται για πολύ προχωρημένο και ταλαντούχο άτομο.Δεν μου κάνει εντύπωση που άλλαξε την ζωή σου και συ την δική της.
Εγώ θέλω όμως να δημοσιεύσεις κάτι δικό της ,τώρα που είναι ώριμη και παιδεμένη..
Θέλω να σε αναγνωρίσω μέσα από την γραφή της...
Με την αγάπημου να έχετε ένα ωραίοβράδυ.

http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

Unknown είπε...

Τι όμορφα που είναι εδώ...

χαίρομαι πολύ που σε βρήκα απο την roadartist .....

θα περνάω να τα λέμε

υγ: υπεροχο ποστ και φωτογραφία
εισαι απιστευτος

φιλι

_Κυβέλη_

carruaje είπε...

"Αγαπάνε και προχωράνε"
Δεν υπάρχει ούτε είσοδος ούτε έξοδος, μόνο ο δρόμος. Χαρείτε τον.
Καλησπέρα Νίκο

Ανώνυμος είπε...

Nίκο μου, αν δεν ερχόσουν στο μπλογκ μου δεν θα ήξερα πως ήρθες εδώ.......
Την καλησπέρα μου!

Νατασα είπε...

..μια βρυση ζεστο νερο οι λεξεις της και το κεφαλι μου απο κατω.
Καλη νυχτα .

MARIA ANDREADELLI είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα και ώριμη γραφή για δεκαοχτάχρονη. Ελπίζω και εύχομαι να συνέχισε και να συνεχίζει να γράφει. Έχει δικό της μπλογκ;
Χαιρετισμούς και στους δυο σας.

Αλητισσα είπε...

Οι ανθρωποι που αγαπαμε μοιραια γίνονται ο αντικατοπτρισμός του εαυτού μας..
Νομίζω κάτι όμορφο υπάρχει εδω πέρα και μετά απο 20 χρόνια..
Τυχεροί άνθρωποι..ν'αναβετε κάθε μέρα ένα κεράκι στο θεό της αγάπης..
Καλώς σας βρήκα..

Μαργαρίτα είπε...

...είναι προφανές τι
αγάπησε ο ένας στον
άλλον..!!
Πολύ ωραίο ποίημα..!!
Σε καθηλώνει...
Να ζήσετε ευτυχισμένοι :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μάνια καλημέρα! :)) Τα τείχη είναι για να φυλακίζουν όποιον "προστατεύουν."

Σε ευχαριστώ Νεφέλη μου για τα καλά σου λόγια.. Όντος, είναι υπέροχος άνθρωπος! :))

Ελένη μου, δεν το έχανα ούτε απρόσκλητος! :))

Μαρία Έλενα, χαίρομαι που είχε κάτι να σου πει! Να είσαι πάντα καλά! :))

Γωγώ, είναι η πάντα όμορφη έφηβη ψυχή! Καλημέρα!

Λυγερή μου, όπως λέει κι η ίδια, δε νιώθει πια την ανάγκη να γράφει... Πίστεψέ με όμως, κάθε της πνοή είναι ποίηση! :)) Καλή μέρα να έχεις!

Κυβέλη σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου! Να περνάς όποτε θέλεις! Είναι μεγάλη μου χαρά! :))

Μάρκο, όλα δρόμος είναι... :))

Σωτηρία καλημέρα. :)) Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ!

Νατάσα αυτό είναι ένα πραγματικά ζεστό σχόλιο! :)) Να είσαι πάντα καλά!

POETIC SIN Όχι, δυστυχώς δε συνέχισε να γράφει... Αλλά ποτέ δεν ξέρεις! :)) Την καλημέρα μου!

Αλήτισσα χαίρομαι που είσαι εδώ! Σωστά μάντεψες, και νιώθω όντος τυχερός! Την καλημέρα μου!

Μαργαρίτα μου ναι! Σίγουρα είναι προφανές! :)) Μια καλή μέρα να έχεις!

Δημήτρης είπε...

Θα συμφωνήσω Νίκο μου απόλυτα
με τη Νεφέλη και τη Λυγερή!

Αληθινό δάκρυ ο κάθε στίχος
καθάρια νεοπλασία..
ιδιαίτερη.
Στερεοποιημένο συναίσθημα δεν υπάρχει εδώ
μα ούτε απολιθωμένο.
Όλα ρέουν.. όπως κι οι στιγμές
στα μάτια της
μέχρι να αποτυπωθούν και να
καταλήξουν σε αυτό.. το ζωντάνο
κείμενο.

Φίλε μου, εκ μέρους μου, να της
μεταφέρεις τον θαυμασμό μου.
Αξίζουν τέτοιες πένες.
Την εκτίμησή μου και στους
δυό σας.

καλό βράδυ, Δικαίος

anamella είπε...

Καλώς σας βρήκα
Όμορφα λόγια απο ενα 18χρονο κορίτσι !!!!
Να την αγαπάς και ας έχουν περάσει τα χρόνια σ΄αγαπάει κι αυτή
το ξέρω........
Καλό βράδυ καλή βδομάδα

M-meggie είπε...

Κάποιοι είναι τυχεροί στη ζωή και όχι για τίποτα άλλο, αλλά μόνο γιατί ο ένας βρήκε τον άλλον.
Χαίρομαι για εσάς.
Την καληνύχτα μου λοιπόν και στους δυό και αν δεν γράφει πια με στίχους πολύ σωστά είπες: ανασαίνει.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φίλε Δημήτρη, ένα ευχαριστώ από την Μαρία σου μεταφέρω για τα καλά σου λόγια.Μου αρέσει ο τρόπος που "διαβάζεις "ένα ποίημα... Σ΄ευχαριστώ λοιπόν και γω! Καλό απόγευμα!

anamella ξέρεις πολλά! Έτσι είναι, είμαι ακόμα ερωτευμένος με αυτό το κορίτσι, κι αν υπάρχει η λεγόμενη "αδελφή ψυχή", τότε σίγουρα την έχω βρει! Την καλησπέρα μου!

:)) Νοτα σε ευχαριστώ! Την καληνύχτα μου! :))

fotini είπε...

Χαμογελούν με τα χείλη τους
και διέξοδο δεν γυρεύουν.
Ποτέ δεν χτίσαν τείχος γύρω τους.


μου επιτρεπεις να "το κρατησω" στη μνημη μου ως εγχειριδιο;;;