Κρύψου ανθρωπάκο, σκιάξου.
Δεν είναι στα μέτρα σου αυτός ο κόσμος.
Έχτισες παλάτια κι έγιναν τρόμος σου,
ανέδειξες ισχυρούς και σ έκαναν υπηρέτη τους.
Δουλεύεις, δουλεύεις,
ψοφάς σα σκυλί σκάβοντας τη γη τους
με ματωμένα τα δάχτυλα,
τους δίνεις μιας ζωής ανθρώπινης το αίμα,
το πουλάνε, μετράνε τα κέρδη τους
και σου πετούνε στα μούτρα μια φέτα ψωμί.
Ύστερα αποσταμένοι από την "σπατάλη"
αναπαύονται στα παλάτια τους,
τα παλάτια που εσύ έχτισες για μια φέτα ψωμί,
κι εσύ στο καλύβι σου,
που τ΄αγόρασες απ΄τόν πλούσιο για μια φέτα ψωμί
κι ας τό΄χτισες κι αυτό εσύ.
Ανθρωπάκο άκουσέ με, κρύψου,
κρύψου από τα έργα σου, ακούς ανθρωπάκο; Σκιάξου...
Μα προσπάθησε τουλάχιστον
ν΄απαλλαγείς από τα σκιάχτρα σου.
3 σχόλια:
"Δεν θέλεις να γίνεις αητός Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι’ έτσι ζεις κοπαδιαστά, και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι".
Βίλχεμ Ράιχ
Καλησπέρα Νικόλα..
L.N.E
Αγαπημένος μου! Καλησπέρα καλή μου..σου έδωσα δουλειά απόψε ε; :))
Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς
μπορούνε με χίλιους τρόπους
Ρίξε το όπλο και σωριάσου πρηνής
όταν ακούσεις ανθρώπους
{Υποθήκαι - Κ. Καρυωτάκης}
Πανέμορφο το πόνημά σου Νικόλα.
Να έχεις μια όμορφη βραδιά
Δημοσίευση σχολίου