Φεύγουν καράβια στον αέρα ταξιδεύουν
δίχως της θάλασσας ν΄ακούνε την οργή.
Έμβλημα στα μαύρα τα πανιά τους φέρουν
ένα κοχύλι που το έπλασε η σιωπή.
Σημαία υψώνουν μαλλιά αγαπημένων
γυναίκες που ποτέ τους δε γερνούν.
Στο τιμόνι ένα μεγάλο "Περιμένω"
δίχως πυξίδα την αγάπη αναζητούν.
Φεύγουν καράβια ή τα λιμάνια φεύγουν;
Τα μάτια η πίκρα σαν αλάτι ξεγελά.
Μέσα στο στήθος τα κύματα αγριεύουν
και κάποιο παιδί ακούω που γελά.
Είναι ο ουρανός κάτω από τα σκάφη
και η θάλασσα ανέβηκε ψηλά.
Ανύποπτοι βουτήξαν δύο γλάροι
χρυσά αστέρια τώρα φέγγουν, μακρινά!
Τα δέντρα σύννεφα, στον αφρό ακολουθάνε
οι ρίζες έχουνε χαθεί μες το μυαλό
άνθη τα χείλι, μια μέλισσα ζητάνε
και η καρδιά που ρόζιασε κορμός.
Μαύρα τα χέρια βαστούνε το υφάδι
που η μοίρα θα σαϊτέψει για αυτές.
Είναι το ρούχο που φοράνε ένα σημάδι
πως ο Οδυσσέας δεν έφτασε ποτές.
18 σχόλια:
"φεύγουν καράβια, ή τα λιμάνια φεύγουν"
φεύγει ο νους με της αρμύρας τα φτερά...
καλησπέρα Νίκο!
"Φεύγουν καράβια ή τα λιμάνια φεύγουν;"
..όταν αναρωτιέσαι αυτό..είσαι όντως σε περίεργη κατάσταση :)
Πολύ θαλασσινό, πολύ όμορφο.
Καλό σου βράδυ :)
"Το ξέρω η ώρα πια είναι περασμένη. Άφησέ με,
γιατί τόσα χρόνια, μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια,
έμεινα μόνη,
ανένδοτη, μόνη και πάναγνη,
ακόμη στη συζυγική μου κλίνη πάναγνη και μόνη,
γράφοντας ένδοξους στίχους στα γόνατα του Θεού,
στίχους που, σε διαβεβαιώ, θα μείνουνε σα λαξευμένοι σε
άμεμπτο μάρμαρο
πέρα απ’ τη ζωή μου και τη ζωή σου, πέρα πολύ. Δε φτάνει.
Άφησέ με νάρθω μαζί σου".
Γ. Ρίτσος - Η σονάτα του σεληνόφωτος -
Καλή σου νύχτα Νικόλα μου
L.N.E
Καλησπέρα Νίκο. Χαθήκαμε ρε φίλε. Πήγες σ άλλη γειτονιά.Υπέροχο το ατιτλό σου.
Δές κι αυτό: http://kastrinos.pblogs.gr/
"Είναι το ρούχο που φοράνε ένα σημάδι πως ο Οδυσσέας δεν έφτασε ποτές."
Ξέρεις άραγε μεγαλύτερη δυστυχία από αυτή;
Καληνύχτα μας.
"Άσπρα καράβια τα όνειρά μας
για κάποιο ρόδινο γυαλό"
Αυτό είναι ένα τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλο με τις πρώτες σου στροφές Νικόλα! Πολύ πολύ όμορφο!!! Κάτι μου λέει ότι οι καπετάνισσες περιμένουν τον γυρισμό.
Καλό σου βράδυ!
Κατερίνα Τσάμπα.
Γωγώ καλημέρα!. Πόσο μακρυά μπορεί άραγε να πάει ο νους με της αρμύρας τα φτερά, πρωτού διψάσει πολύ και ξαναγυρίσει στην ψυχή, να ξεδιψάσει;
Roadartist το να φεύγουν τα λιμάνια, είναι το δίχως άλλο της μοίρας χάραγμα... Αλλά εγώ δεν θα σου φανερώσω τι πραγματικά φεύγει. Αυτή η απάντηση ανήκει στον αναγνώστη.
Περίεργη κατάσταση ε; :)) .... Μπορεί! Καλή σου μέρα!
Ελένη μου αγαπημένη, σε ευχαριστώ για τους στίχους που έφερες! :)) Καλή μέρα να έχεις!
Κώστα, καλορίζικο το νέο σου σπίτι. :)) Σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου, χάρηκα πολύ που σε βλέπω εδώ! Θα τα λέμε!... Καλή σου μέρα!
Νοτα μου, δεν είναι μία, δυστυχώς, οι πιο μεγάλες δυστυχίες... Νομίζω πως το μέτρο είναι διαφορετικό στον κάθε άνθρωπο. . Καλημέρα μας!
Κατερίνα χαίρομαι που σου ήρθε στο νου ένα τόσο εύθυμο τραγούδι! :)) Την καλημέρα μου!
Καλημερα Νικολα
"Φεύγουν καράβια ή τα λιμάνια φεύγουν;"
Δεν ξερω ο νους παντως φευγει..
Πολυ ομορφοι οι στιχοι σου Μονο που εγω φανταζομαι τον Οδυσσεα να φτανει..
Ομορφη μερα να εχεις
Aλήθεια φεύγουν καράβια ή τα λιμάνια φεύγουν...;
Με προλαβε η Γωγώ μα και μενα αυτο μου εμεινε.. Δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι και βλεπω πως μπορεί να ακουγεται πανεμορφα ποιητικά , μα τελικα ποιες αλήθειες να κρύβει..;
Αν το λιμάνι φεύγει μενουμε εμεις..
Που ομως..; Σε αλλο τοπο καθε φορα βρισκομαστε..
Μα και τα λιμανια θα μου πεις καθε φορα σ αλλο τοπο εμφανίζονται..
"Πάνε κι έρχονται καράβια
φορτωμένα προσφυγιά"..
"Αυτους που φεύγουν
κι αυτους που μενουν
οι μοιρες μαπονια
παντα τους δέρνουν"..
Δεν τα θυμαμαι και καλα αλλα αυτα τα δυο μου θυμησε η εγγραφή σου.
Καλημερα Νίκο
Γιώτα όπως το φαντάζεσαι εσύ, έτσι είναι η συνέχεια :)) Την καλημέρα μου!
Καλημέρα Μαρία! Αυτά για μένα είναι σύμβολα, κάτι μου λένε... Κάτι λένε και σε σε όποιον το διαβάζει. Βρίσκει κάποια δικά του σύμβολα. Δεν τα αρνούμαι... Χαίρομαι ο καθένας να βρίσκει την δική του ερμηνεία. :))
Σε είδε το φεγγάρι και κρύφτηκε..
ο ήλιος πρόβαλε..
μια ματιά σου ήταν αρκετή..
κοκκίνησε από τη ντροπή του..
δεν άντεξε την σύγκριση..
ο άνεμος ήρθε βοηθός και φίλος να σταθεί..
τα σύννεφα με μιας, τον ήλιο έκρυψαν..
ξεκίνησε η βροχή και της ντροπής ξέβαψε το κόκκινο..
ροζ στην αρχή το έκανε..μετά λευκό, κατάλευκο..
με τύφλωσε το φως σου..
Καλή σου ημέρα Νικόλα μου!
L.N.E
Ελένη τώρα που σε είδα, η μέρα όσο καλή κι αν ήταν, έγινε καλύτερη! Καλημέρα και από δω! :))
"Μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ ἔντυνες μία φορὰ τὴ γυμνὴ μέθη μας
ὅταν κρυώναμε καὶ δὲν εἴχαμε ροῦχο νὰ ντυθοῦμε
ὅταν ὀνειρευόμαστε, γιατί δὲν ὑπῆρχε ἄλλη ζωὴ νὰ ζήσουμε
δὲ θὰ ὑπάρξουν πιὰ σύννεφα γιὰ νὰ ταξιδέψουμε τὴ ρέμβη μας;
δὲ θὰ ὑπάρξουν πιὰ σώματα γιὰ νὰ ταξιδέψουμε τὸν ἔρωτά μας;
Μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ κλειστεῖς μέσα σὲ σχήματα
μὰ ἐσὺ Ποίηση
ποὺ δὲ μποροῦμε νὰ σ᾿ ἀγγίξουμε μὲ τὸ λόγο
ἐσὺ
τὸ στερνὸ ἴχνος τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσά μας
σῶσε τὴν τελευταία ὥρα τούτη τοῦ ἀνθρώπου
τὴν πιὸ στυγνὴ καὶ τὴν πιὸ ἀπεγνωσμένη
ποὺ ὁ Θάνατος
ποὺ ἡ Μοναξιὰ
ποὺ ἡ Σιωπὴ
τὸν καρτεροῦν σὲ μία στιγμὴ μελλούμενη"Aρης Δικταιος.
Ο Οδυσσεας σιγουρα παραμενει επι της ουσιας σε αεναο ταξιδι ενσυναισθησης χωρις επιστροφη.
Την πιο αερινη Καλημερα και την αγαπη μου :))
Αερικό σε ευχαριστώ γι αυτή την καλημέρα την γεμάτη αγάπη. Η μέρα προχωράει και ο ήλιος σηκώθηκε πιο ψηλά... χμμμ :)) Κάτι μου λέει πως έβαλες και συ το χεράκι σου! :))
Μια καλή μέρα να έχεις!
"..Είναι ο ουρανός κάτω από τα σκάφη και η θάλασσα ανέβηκε ψηλά.."
Αυτό θα πει ελληνική ομορφιά..
και ποιητική αρμονιά..
ό,τι φαντάζει παράλογο
δεν είναι..
Πολύ ταξιδιάρικη η διάθεση σου
χάθηκα κι εγώ σ'ενός καραβιού
την πλώρη :))
Καλό σου απόγευμα*
:)) Καλό απόγευμα Μαργαρίτα!
"γυναίκες που ποτέ τους δε γερνούν"
ποσο ομορφο αληθεια ειναι όταν στα ματια των αγαπημενων μας μενουμε παντα με τη μορφη του πρωτου σκιρτηματος!ποσο σπανιο.. κ ποσο πολύτιμο..
Δημοσίευση σχολίου