Πως ταξιδεύουν τα όνειρα, φλόγα αστεριών, από μάτια σε στήθη κι από καρδιά σε καρδιά, ανάσα μου ονείρου.. Όνειρα κρυμμένα, μυστικά, να φυλάγονται από περιπολίες αιχμηρών βλεμμάτων - κριτών των πάντων. Μετέωροι αχινοί που μοιάζουν με άστρα σβηστά που χορταριάσανε πόνο. Κι η ηδονή τους, να πληγώνουν το φως.. Ίσως κι ο φόβος... Ερωτήματα που παίζουν μαζί τους για να μη τεθούν ποτέ.. ως ερωτήματα...
Βήματα τυφλών ονειροπόλων, ή βήματα τυφλά, εκείνων που ξέχασαν τον έρωτα; Ας ήτανε ότι βήματα θέλει.. αρκεί να μη συναντιόντουσαν ποτέ... Καθώς το επόμενο της συνάντησής τους είναι η αναγνώριση... και για τους δυο.. Πως περιβάλλονται από άγνωστους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου