Κοιτώ τα μάτια σου,
με φως ζωγραφισμένα στο χαρτί..
Τα χείλη σου κοιτώ, το χαμόγελο,
και πύρινες σαΐτες με τρυπάνε..
Τα χείλη μου κεντάνε, την καρδιά,
τις άκρες των δαχτύλων μου πονάνε...
Με πυρπολούνε, στάχτη γίνομαι,
στα δάση των βλεφάρων σου καπνός.
Μαύρο πτηνό με γαλάζιες τις φτερούγες
που πόθησε να χτίσει τη φωλιά
στων ονείρων σου αντάμα τη θάλασσα.
Κοιτώ τα μάτια σου και ταξιδεύω
σε κόσμο μυστικό μόνο για μένα..
Τι μοναξιά μόνος να ταξιδεύω,
μα τι Ταξίδι!
Όλα τ' άστρα κι οι θάλασσες
δε φτάνουνε την ομορφιά του..
Την χαρά και τον πόνο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου