Φλόγες ονείρου
φλόγες παγωμένες.
Φωτιά που δεν έφτασε ποτέ
να ζεσταθεί η ψυχή σου.
Μια πέτρα που την πέταξες
στ΄αποκαΐδια μέσα
ήθελες νά΄ταν θέληση
νά΄τανε η καρδιά σου.
Κι όταν αέρας φύσηξε
και σκόρπισαν οι στάχτες
έμεινες μόνη σου μ΄αυτήν
την πέτρινη, την παγερή φωλιά σου.
Μαρίας Λαλέ
3 σχόλια:
"Δίχως εσέ δεν θά βρισκαν
νερό τα περιστέρια
δίχως εσέ δε θά ναβε
το φως ο Θεός στις βρύσες του.."
Ν.Βρεττάκος
Καλό σας βράδυ!
L.N.E
Καλημέρα Ελένη! :))
μοναξια μου μυριζει ο στιχος..
Δημοσίευση σχολίου