Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

4/2/08

26-7-1996 Ερωτικό

Το όνειρο που είδα χτες το βράδυ
με πήρε από σένα μακρυά,
σ΄ένα παλιό αλλόκοτο ντιβάνι
με άνθη μαραμένα αγκαλιά.

Τα κύματα κι ο ουρανός
τα δυο μου τα σεντόνια.
Ο ήλιος κι η σελήνη
στεφάνι είχαν μείνει
στα μαύρα τα λυτά μου τα μαλλιά.

Μα κρύωναν τα πόδια
και πέτρινα τα χέρια,
τα μάγουλα τα στήθη η καρδιά.
Και δύο περιστέρια
που χάσαν τα φτερά τους
βαραίνουν την ψυχή τώρα νεκρά.

Το όνειρο που είδα χτες το βράδυ
νά΄σαι κοντά μου να μη το ξαναδώ.

Ν΄αναστηθούνε τα πουλιά
με τις λευκές φτερούγες,
να μου σκεπάσουν την καρδιά
να ζεσταθεί το αίμα,
και να κυλίσει σα φωτιά
τα στήθη να μου κάψει.

Κι όσο εσύ κι αν προσπαθείς
την πυρκαγιά να σβήσεις,
να μην μπορείς, να μην μπορείς, να μην μπορείς
στάχτη πριν γίνουμε καλέ μου!

25 σχόλια:

Eva F. είπε...

Πράγματι ερωτικό το Ερωτικό..
Πολύ όμορφο Νικόλαε...
Να είσαι καλά.

M-meggie είπε...

Μεγάλη η ελπίδα σου. Πολύ μεγάλη και για πολύ λίγους θεωρώ.
Καλή νύχτα

Ανώνυμος είπε...

'...όταν ο ήλιος έχοντας βασιλέψει πια η σελήνη με ένα κόκκινο θάμπος ξεπροβάλλει όλα τα αστέρια γύρω της να εξαφανίσει, κι ένα φέγγος απλώνει ως πέρα στο αλμυρό το πέλαγος και στους αγρούς με τα χιλιάδες άνθη ...'
Σαπφώ

Αν κάπου κάτι έχασα, αύριο θα το βρω Νικόλα μου..
Ποτέ δε θα με κούραζες ..δεν είσαι "άξιος" για αυτό. Το αντίθετο φίλε μου!

L.N.E

Μαργαρίτα είπε...

"Το όνειρο που είδα χτες το βράδυ
νά΄σαι κοντά μου να μη το ξαναδώ."
Όταν στ' αλήθεια αγαπας
ούτε ένα όνειρο δεν θες
να μπαίνει ανάμεσα
σ' εσένα και "τον καλό σου"
ούτε ένα όνειρο..!
Καληνύχτα*

Μαρια Νικολαου είπε...

Eιδα ενα ονειρο αποψε που με εκανε κομματια..
Ομορφη η εγγραφή σου Νίκο..
Να σαι καλα
Φιλιά πολλα
Καλημερα

Μαρία Έλενα είπε...

Γλυκό σαν σοκολάτα.
Φιλάκια ...

Roadartist είπε...

Στάχτη!!! :)
Πολύ όμορφο, δυνατό!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Να είσαι και συ καλά Εύα! χαίρομαι που σου άρεσε! :))

Νοτα ίσως... αλλά η ελπίδα δε κοιτάει, ευτυχώς, στατιστικά! Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο, έτσι δεν είναι; Άλλωστε και τα πιο μεγάλα ταξίδια αρχίσανε με ένα... βήμα. :)) Την καλημέρα μου!

Ελένη μου σε ευχαριστώ γι αυτή την βραδινή σου πορεία, αφήνεις όμορφα ίχνη! Την καλημέρα μου!

Μαργαρίτα, τα όνειρα αυτοδίκαια έχουν εισιτήριο να μπαίνουν παντού... Ακόμα κι ο φόβος, όταν όλα είναι τέλεια, να μη πάψουν να είναι, ακόμα κι αυτός, ένα φτερωτό όνειρο ! Η αγάπη έχει τα πάνω της και τα κάτω της, ένα λιγότερο βλέμμα, ένα παράπονο, μία στιγμή έντασης... Όλα συνυπάρχουνε. Έχει όμως τον δικό της τρόπο να αμβλύνει και να καταλύει τα όποια εμπόδια. Αν βέβαια είναι αμφότερη. Τα όνειρα είναι σα τα κλειδιά, παρουσιάζονται πριν καν γυρέψεις την πόρτα, και συχνά σε καθοδηγούνε προς αυτήν. Ανοίγουνε δρόμους, δίχως τους οποίους το μέλλον μα κυρίως το παρόν, θα ήτανε φτωχότερο ως ασήμαντο... Την καλημέρα μου! :))

Μαρία σε ευχαριστώ! Νά΄σαι καλά! :)) Καλημέρα!

Μαρία Έλενα, είναι ΙΟΝ αμυγδάλου! :)) Καλή μέρα να έχεις!

Roadartist χαίρομαι που σου άρεσε! Καλημέρα!

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα...
Πολύ τη χάρηκα την
παρέμβασή σου στο
σχόλιό μου...
Πόσες αλήθειες κρύβουν
όλο αυτά τα λόγια...!!

"..ακόμα κι ο φόβος ένα
φτερωτό όνειρο είναι..."

Σ'ευχαριστώ*

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:))

Unknown είπε...

Τα όνειρα καλέ μου είναι η τροφή της ψυχής , να ξερες μόνο πόσες ψυχές είναι πεινασμένες

Φιλιά πολλά

Ανώνυμος είπε...

πονεμενο αλλα ερωτικό..πολυ καλο!
την καλησπερα μου:)

antifash είπε...

Απλά υπέροχο

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα μου, καλησπέρα...
Είσαι χείμαρος εμπνεύσεων !!!
Υπέροχα δωσμένη,η φόρτιση των συναισθημάτων μέσα απο τις γραφές σου.Να είσαι πάντα καλά.
Καλό απόγευμα

marianaonice είπε...

Νάμαι και εγώ! Πέρασα για μία επίσκεψη και βρήκα ποίηση και έμεινα...Πολύ όμορφο το ποιητικό σου σπίτι!!
Καλό σου απόγευμα.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Τότε Κλειώ η ψυχή είναι σα την μέλισσα, που τρέφεται από το μέλι της, που με κόπο έχει συλλέξει από την γύρη λογής λογής λουλουδιών, τότε που αυτά είναι ολάνθιστα, κι αφού το ανακάτεψε και με την δική της μαγεία, το έκανε μέλι... :)) Την καλησπέρα μου!

iparxeimageia σε ευχαριστώ που το περπάτησες! :)) Καλησπέρα!

antifash σε ευχαριστώ! Καλό απόγευμα να έχεις.

Νεφέλη ο ήχος και η σιωπή συνταξιδεύουν χέρι χέρι, κι αυτό που χείμαρος είναι σήμερα, κάποια άλλη στιγμή πέτρα μπορεί να γίνει, λιθάρι που δεν έχει σκοπό να πάει πουθενά.... Όλοι μας κουβαλάμε μέσα μας ένα χείμαρρο κι ένα λιθάρι... Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Την καλησπέρα μου!

marianaonice καλώς όρισες! Χαρά μου και τιμή να έχω εδώ παρουσίες σκεπτόμενες όπως εσύ... :))
Καλό απόγευμα!

Γωγώ Πακτίτη είπε...

το όνειρο που είχα δει τότε...
δυστυχώς βγήκε αληθινό...
και τώρα ακόμη τις εικόνες του μαζεύω μήπως και τις ξορκίσω...

υπέροχος Νίκο...
φιλιά πολλά!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Πάντα με ένα ζεστό σχόλιο! Να είσαι καλά, ακούς; Ρόδα είναι και γυρίζει...

MARIA ANDREADELLI είπε...

Ετοιμαζόμουν να στείλω απόσπασμα απ’ τα παλιά (όχι τετράδια…!) αλλά τα προηγούμενά σας χάθηκαν…
Δεν πειράζει:)
Αν με επισκεφτείς την επόμενη εβδομάδα θα έχω κάτι.
Την εκτίμησή μου και στη σύζυγο!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Όλες οι εγγραφές είναι παρόν ξανά. Και ξέρεις γιατί! ;)Καλό βράδυ να έχεις. :))

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

τα όνειρα είναι
για να κάνουν
υποφερτό το φώς
της ημέρας..
ας μείνουν όνειρα
γιατί αν αλήθεια
γίνουν ,
δεν θα αντέξουν
στις αχτίδες του Ηλιου
και θα ξεψυχήσουν..

μια καλημέρα..:)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Τα όνειρα καθώς πραγματώνονται ή απορρίπτονται, δίνουν πάντα την θέση τους σε νέα όνειρα. Είναι πάντα άφθαρτα... Την καλημέρα μου Μαρία!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφοι ερωτικοί στίχοι...
Καλό απόγευμα!!!

MARIA ANDREADELLI είπε...

Ένα απόσπασμα όπως υποσχέθηκα.
Ο τίτλος του ποιήματος απ’ όπου και το απόσπασμα «Ζωή», από το Νοέμβριο του 1992.

“Βασίλεψε ο κόσμος και πάλι θ’ ανατείλει
η δόξα και το πένθος έφυγαν και θα ’ρθουν
πάντα όμως υπάρχει κάπου ένα φυτίλι
που καρτερεί τη φλόγα, τα δάκρυα να πνιγούν.

Αστέρι ολοζώντανο ας είν’ ο οδηγός μας
κι ας ανεβούμε δίκαια το κάθε της σκαλί
ας ευχηθούμε πιότερο από κάθε άλλη γνώση
το είναι μας να μάθουμε κι αγάπη τι θα πει.”

Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

onisime σε ευχαριστώ, να έχεις ένα καλό απόγευμα!

POETIC SIN σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, που άφησες εδώ, στις σελίδες μου, ένα τόσο όμορφο δώρο. Πολύ ουσιώδες τα λόγια σου:
"το είναι μας να μάθουμε κι αγάπη τι θα πει."
Στα νεανικά σου μάτια, ξεκάθαρο το προς τα που και πως... ψέματα πως οι νέοι δε γνωρίζουν. Γνωρίζουν. Η ματιά τους είναι η άνοιξη... :)) Υπέροχο το ποίημά σου, γεμάτο διάυγεια. :))