Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

11/2/08

Άτιτλο...

Μαύρος αιώνας κρίκος αιώνων άλλων
που κάποιοι πίνουν από τις διψασμένες τις ψυχές.
Μαύρο το δάκρυ, μαύρο χαμόγελο μεγάλο
από μαύρες που γεννήθηκαν καρδιές.

Έχουν μαδήσει των αγγέλων τους τα φτερά
φτερούγες κόκαλα κι απόψε τους τυλίγουν.
Χώμα που χύνεται στον άνεμο η ζωή,
χρυσάφι που κάνει άλλους να πλουτίζουν.

Άσπρο σεντόνι θα σκεπάσει τους σταυρούς
στοίβες θα υψώνονται τα νεκρικά λιθάρια
φωτιές θα καίνε και θα βγάζουνε καπνούς
για νά΄ναι αγνή η ιστορία σα το γάλα.

Ένα μωρό, μια μητέρα, ένα παιδί,
λουλούδια που φυτρώνουνε παντού,
σε δρόμους που έχουν χαραχθεί
κάποια θα τα πατήσουνε τα κάρα.

Ένδοξο έθνος που την ιστορία του αγαπά
και ξέρει με τιμές να την θυμάται.
Οι πλούσιοι θα βάλουν το χαρτί
και αίμα για μελάνι οι πολλοί.

Ο άνεργος τη δύναμη τους δίνει
στο ναι που η πείνα του θα πει.
Την εξουσία ο Θεός μόνο μοιράζει
και διάβολος όποιος το αρνηθεί.

Σα των προβάτων νιώθουν τον βοσκό
που ξεχωρίζει τα καλά από τα άλλα.
Κάποια θα πάνε απόψε για σφαγή
και κάποια βούτυρο θα δώσουνε και γάλα.

Είναι των πλούσιων η γη, μόνο δική τους
το χώμα που θα σε σκεπάσει ακριβό
θα το πληρώσεις με ψυχή και την ζωή σου
γιατί για όλους δεν υπάρχει αρκετό.

Με θλίψη στα ουράνια που σωπαίνουν
κοιτώ, αφού η γη με πλήγωσε πολύ.
Κάτω από τα πόδια μου νεκροί που ανασαίνουν
μα μία ματιά δεν είναι αρκετή.

Κλείνω τα μάτια μου ν΄ακούσω την καρδιά
το άδικο φωνάζει να πολεμάμε.
Είμαι και γω ταγμένος στην φωτιά
σα τον καπνό η αλήθεια και βρωμάμε..

Είναι δύσκολο με αγάπη να γκρεμίζεις
τοίχους ανθρώπινους, έναν αδελφό.
Στα μάτια τον κοιτάζεις και ελπίζεις
τον πόνο να μαρτυρήσει τον κρυφό.

Μέσα στο όλο ανάπηροι έχουμε μείνει.
Πονάει η καρδιά, τα χέρια, το μυαλό.
Κάθε παιδί που τα μάτια του τα κλείνει
δεν είναι όνειρο, μα είναι αληθινό.

θέλει βοήθεια ο ήλιος να ψηλώσει
γλώσσα από σίδερο το ψέμα να νικά
θέλει τον άνθρωπο τον άνθρωπο να βλέπει
και η αγάπη την καρδιά να κυβερνά.

Θέλει σπρώξιμο η γη για να γυρίσει
κάτι θα γίνει αν είμαστε πολλοί.
Ο ένας τον άλλο να γνωρίσει
και να δειπνίσουμε τον πόνο όλοι μαζί.

Δίχως αγάπη η αγάπη στείρα μένει.
Δίχως φωνή η αλήθεια είναι βουβή.
Δίχως μόρφωση η σκέψη τυφλωμένη.
Χωρίς συνείδηση κωφεύει η ζωή.

36 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Aπο χθες το βραδυ εχει καταχωρηθει στα αγαπημενα μου..ειδικα το ουσιαστικο του τελος..Η τελευταια γευση μενει κι οταν δεν ειναι πικρη αλλα απο ψυχης εμπνευσμενη δεν χρειαζεται τιτλο..δεν εχει ορια..Το καλυτερο μου..!!!! :))
H Μερα μπορει να εχει προχωρησει αλλα το χαμογελο επιμενει σταθερα.
Καλη συνεχεια σ`οτι κι αν κανεις.
Την αγαπη μου.:))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Στη σελίδα σου βρήκα χθες, τη φόρτιση που χρειαζόμουν να το γράψω. Και σήμερα εσύ, πρώτη, σε αυτό το ποίημα αφήνεις σχόλιο. Τερτίπια της μοίρας! :))

Ανώνυμος είπε...

"Δίχως αγάπη η αγάπη στείρα μένει.
Δίχως φωνή η αλήθεια είναι βουβή.
Δίχως μόρφωση η σκέψη τυφλωμένη.
Χωρίς συνείδηση κωφεύει η ζωή."
μεγαλες αληθειες ειπες σε λιγες γραμμες,σε ενα ποιημα..υπεροχο Νικο μου..
Καλημερα να εχεις!

Ανώνυμος είπε...

Το σχόλιο που μπήκα να σου γράψω φίλε μου, μ΄έστειλε στο Αερικό.
Εκπλήσομαι κάθε φορά που διαπιστώνω πόσοι πολλοί είναι αυτοί που μπούχτισαν με την ευημερία και την πρόοδο των μηχανών κι όχι των ψυχών και πόσο εύκολο θα ήταν να γίνει η αλλαγή "Θέλει σπρώξιμο η γη για να γυρίσει κάτι θα γίνει αν είμαστε πολλοί. Ο ένας τον άλλο να γνωρίσει
και να δειπνίσουμε τον πόνο όλοι μαζί". Πότε Νικόλα ? Πότε?
Αngie Fou

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Υποκλινομαι στον οιστρο μιας μεκαλης ψυχης.Την καλημερα μου.



.....στην ουτοπια που χαθηκε
χιλαδες ελπιδες τσιγαρα πιωμενα
με σταχτες σε πνιγαν σαν ολους κι εσενα
μα παντα ζητουσες αλλο ενα,
αλλο ενα.....

Ανώνυμος είπε...

"θέλει βοήθεια ο ήλιος να ψηλώσει
γλώσσα από σίδερο το ψέμα να νικά
θέλει τον άνθρωπο τον άνθρωπο να βλέπει
και η αγάπη την καρδιά να κυβερνά."

Πόσες φορές δε σε τραγούδησα ψυχή μου
στο μεθύσι μου?
Πόσες φορές δεν σε έτρεξα, δραπέτη
στο όνειρό μου

Πόσες φορές δεν στέγνωσα
το δάκρυ μου
στην φλόγα σου ?

Πόσες φορές δεν έσβησe ο ήλιος μου
στο φώς σου?

http://Isminy.pblogs.gr

Ανώνυμος είπε...

Για την/τon Angie fou.

"Θέλει σπρώξιμο η γη για να γυρίσει κάτι θα γίνει αν είμαστε πολλοί. Ο ένας τον άλλο να γνωρίσει
και να δειπνίσουμε τον πόνο όλοι μαζί".
Τί λόγος Θέε μου, που τον αντέχει ο άνεμος και μέχρι τον ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ φτάνει ?
http://ligery.pblogs.gr (ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ)

Ανώνυμος είπε...

"Θέλει σπρώξιμο η γη για να γυρίσει
κάτι θα γίνει αν είμαστε πολλοί.
Ο ένας τον άλλο να γνωρίσει
και να δειπνίσουμε τον πόνο όλοι μαζί."

και ξανά και ξανα, εμβατήριο στην καρδιά μου θα το γράψω,
να το τραγουδάει
όταν λυγάει.
Νικόλα μου μπροστάρη
είμαι περήφανη
που σ' έχω φίλο.

http://ligery.pblogs.gr

Ανώνυμος είπε...

"Αυτό που θα θελα απόψε,είναι τη ζωή μου πίσω.
Αλλά δεν ξέρω από ποιόν να τη ζητήσω.
Τόσο τη σκόρπισα,τόσο τη χαράμισα,τόσο τη δάνεισα,τόσο την ξερίζωσα.Από ποιόν να τη ζητήσω τώρα......
Και τι ωφελεί.....
Αυτό που θα θελα απόψε,τελικά,είναι ένας ώμος,να γείρω πάνω του να κλάψω.
Να κλάψω πολύ.Με λυγμούς.Με κραυγές.Να κλάψω για όλα.Για όσα αγάπησα.Για όσα ονειρεύτηκα.Για όσα ένιωσα.Για όσα περίμενα και δεν ήρθαν.Για όσα ήρθαν.Για όσα με πρόδωσαν.Για όσα με χαράκωσαν.Για όσα με θανάτωσαν.Για όσα μ ανάστησαν.
Να κλάψω πολύ.Με λυγμούς.Με κραυγές.
Για όλα....
Να γείρω στον ώμο κάποιου και ν ακούσω τη φωνή του,να μου πει ψιθυριστά "Μην κλαις".Μόνο αυτό.Τίποτ άλλο.
Μην κλαις.Μόνο αυτό....
Αλκυόνης Παπαδάκη
"Στο ακρογιάλι της ουτοπίας"

"Θέλει σπρώξιμο η γη για να γυρίσει
κάτι θα γίνει αν είμαστε πολλοί.
Ο ένας τον άλλο να γνωρίσει
και να δειπνίσουμε τον πόνο όλοι μαζί".Μην κλαις ψυχή μου.Μόνο αυτό..
Καλησπέρα Νικόλα μου!

L.N.E

Νατασα είπε...

εδώ και πάλι , να με κερνάς γουλίες καφε με γευση απο τις σκέψεις σου.
Καλησέρα Νικο

Ανώνυμος είπε...

καλησπέρα έχω μείνει ενθουσιασμένη με τα όμορφα λόγια που χρησιμοποιείς δημιουργώντας τα άτιτλα!!!!!!
κλίκα εδώ!!βάσω!

M-meggie είπε...

"Χωρίς συνείδηση κωφεύει η ζωή".

Σιωπώ και υποκλίνομαι.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

iparxeimageia διάλεξες τους πιο αγαπημένους μου στίχους, μια σύνοψη του πιστεύω μου. :)) Σε ευχαριστώ! Καλό απόγευμα να έχεις!

Αngie Fou το αύριο δεν υπάρχει , δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει. Το τώρα είναι η απάντηση. Η ζωή κατοικεί στον ενεστώτα. :)) Κι αυτή την στιγμή ακόμα συνδειπνούμε, και γνωριζόμαστε. Όπως είδες δεν είμαστε και λίγοι, κι όλο μαθαίνουμε ο ένας για την ύπαρξη του άλλου.:))
Καλό απόγευμα!

exoaptonkyklo τα λόγια ενός αγωνιστή σαν εσένα, αποτελούνε τιμή για μένα, αν και δεν νιώθω καθόλου μεγάλη ψυχή. Ένα κομμάτι και γω όπως και συ, του όλου είμαστε. :))
Καλό σου απόγευμα!

Ισμήνη, χαρά μου που σε ξαναβλέπω. Σε ευχαριστώ για αυτό το στιχοσχολιό σου που απόθεσες εδώ στις σελίδες μου..Θα το κρεμάσω αστέρι στον ουρανό μου, με το πικρό του χαμόγελο να μου θυμίζει πως δεν είμαστε μόνοι. :))
Καλό απόγευμα να έχεις!

Λυγερή μου καλησπέρα! Η δική σου καρδιά μόνο σα το καλάμι μπορώ να την σκεφτώ να λυγάει, αντέχοντας και στον πιο δυνατό βόρειο άνεμο. Κι εγώ σε αγαπάω, και χαίρομαι που είμαστε φίλοι Λυγερή! :))
Καλό απόγευμα! :))

Ελένη οι στίχοι της Αλκυόνης Παπαδάκη, άγνωστοι μου ήτανε, όπως κι η ποιήτρια. Ακούγονται τόσο αληθινοί..... Που την ψυχή της θαρρώ μας κοινώνησες σα να τανε εδώ η ίδια, αυτή η δίχως μορφή άγνωστη γνωστή, που την θύμησή της χίλιες φορές μπορώ να ανασύρω από την καρδιά μου! Σε ευχαριστώ ! :)) Αγκαλίτσα!;;; :))
Καλό απόγευμα να έχεις καλή μου!

Νατάσα, και συ με κερνάς... Την ζεστασιά της συντροφικότητάς σου, αυτό που κάνει τον καφέ στη χόβολη να ψηθεί, με όση ηρεμία χρειάζεται, και την γουλιά από φαρμάκι να γίνει αγαλλίαση! Σε ευχαριστώ που καταδέχεσαι και πίνεις τον καφέ μου! Ξέρω πολύ λίγους όπου θα το τολμούσανε, εξαντλώντας τα αποθέματα της ευγενείας τους! :))
Ένα καλό απόγευμα να έχεις!

Βάσω χαίρομαι που σε βλέπω εδώ! Σε ευχαριστώ για το πολύ ζεστό σχόλιό σου! :)) Όμως δεν βρίσκω κάποιο προφίλ, ή διεύθυνση σελίδας. Αν έχεις, μπορείς αν θες να την γράψεις για να τα λέμε και από την δική σου σελίδα. :))
Καλό απόγευμα!

Νοτα μου, καλησπέρα. Σε ευχαριστώ που είσαι συμμέτοχος στο ταπεινό μας δείπνο , εδώ! :))
Καλό σου απόγευμα!

Γωγώ Πακτίτη είπε...

από το χέρι της πένας σου,
ανασαίνουμε τις σκέψεις σου!

καλησπέρα Νίκο μου!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Κι από τον χτύπο της καρδιάς σας, παίρνει ρυθμό κι η δική μου καρδιά! Σε ευχαριστώ Γωγώ! :))

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Νικόλα !!!
Νάμαι καλά που μια σταλίτσα και γω ευχαρίστηση σου δίνω έτσι σαν αντίδωρο , για την θεία κοινωνία των λογισμών σου
που μοιράζεσαι και μαζί μου.
Με την αγάπη μου και το θαυμασμό μου πάντα

http://Isminy.pblogs.gr

Ανώνυμος είπε...

Εχω μια μικρή απορεία...γιατί σου αρέσει να αφήνεις πολλά από τα γραπτά σου χωρίς τιτλο...?
Ετσι μένουν πάντα "άτιτλο..."
Σημείωση: μου άρεσε το τέλος
Καλό σου βράδυ Ασπρο μου φτερό

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:))Ισμήνη η αγάπη σου είναι ότι πιο όμορφο δώρο θα μπορούσες να μου κάνεις! :))
Καληνύχτα!

Μάνια αφού είναι μικρή η σπορεία,ε, θα σου απαντήσω. Η επιλογή του τίτλου, είναι καθοριστική για τον τρόπο που θα διαβαστεί. Κάποιες φορές, νιώθω ότι θα περιορίσει τις οπτικές γωνίες. Αυτό! :))
Καλή σου νύχτα καλή μου !

Ανώνυμος είπε...

υπεροχα θεατρικο...

κι οι τελευταιες λεξεις...μια αντιθεση μεσα στην αλλη...τοσο ομορφο...τοσο δυνατο...
δ
δεν ξερω πως το κανεις πραγματικα...παιρνεισ τις λεξεις και τις κανεις ατελειωτες εικονες....

Δίχως φωνή η αλήθεια είναι βουβή.

κραταω αυτο...τι μπορει να σχολιασει κανεις σε τετοια λογια???

Ανώνυμος είπε...

Δίχως αγάπη.. και θυμήθηκα το Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων μιλώ και των αγγέλλων αγάπη δε μη έχω κύμβαλον είμι αλαλλάζον... Κάπως έτσι

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

in the sky σε ευχαριστώ που πέρασες από τις σελίδες μου, και για τα καλά σου λόγια! :)) Το μόνο που χρειάζεται, για να σου απαντήσω, είναι να ακούς τη φωνή μέσα σου, αυτή που λέει πάντα αλήθεια. Την συνείδηση. Τίποτα μαγικό, μόνο λίγη αλήθεια, από αυτήν που όλοι έχουμε μέσα μας!
Καλό βράδυ να έχεις ονειροπόλε κάτοικε του ουρανού! :))


Ηλιόφτερη, υπέροχο το κείμενο στο οποίο αναφέρεσαι... αγαπημένο μου από κάθε άποψη. Άλλωστε η Αγάπη είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να καταργήσει το Νόμο, αφού τον συνοψίζει στο Είναι της. :)) Μια και το θύμισες:

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' 12-13 Αγάπη
Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσ­σες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλ­λους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγ­μός. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση, κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα. Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παρα­δώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε μ' ωφε­λεί.
Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη - εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί - εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε περηφανεύεται· είναι ευπρε­πής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος· ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει. Δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά με­τέχει στη χαρά για το σωστό. Εκείνος που αγαπάει, όλα τα ανέχεται· σε όλα εμπιστεύ­εται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Ποτέ η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει. Τα θεία μηνύματα των "προφητών κάποτε δε θα υπάρχουν πια- η γλωσσολαλία θα πάψει-θα σταματήσει η γνώση των μυστηρίων του θεού. Γιατί και η γνώση μας και η προφη­τεία μας περιορίζονται μονάχα σ' ένα μέρος της αλήθειας. Όταν όμως το τέλειο που περιμένουμε θα 'ρθεί, τότε το μερικό θα πάψει να υπάρχει.
Μικρό παιδί όταν ήμουν, σαν μικρό παιδί μιλούσα, αισθανόμουν και σκεφτόμουν. Άντρας πια όταν έγινα, κατήργησα τους τρόπους του μικρού παιδιού. Αλήθεια, τώ­ρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσα από μεταλλικό καθρέφτη· τότε όμως πρό­σωπο με πρόσωπο θα δούμε το θεό. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω με πληρότητα, όπως και ο θεός μ' έχει γνωρίσει.
Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα κι η αγάπη. Και απ' αυτά, το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη.

Ανώνυμος είπε...

"Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα κι η αγάπη. Και απ' αυτά, το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη."
Κοινώς μια άγκυρα ένας σταυρός και μια καρδιά...
Μα την καρδιά την κουβάλαει μέσα του ο άνθρωπος:)
Καληνύχτα Ασπρο μου Φτερό Για μια καληνύχτα πέρασα αλλά μπήκα στον πειρασμό να πολυλογήσω λιγουλάκι:)

Βασιλική Αναστασοπούλου είπε...

Όμορφα γράφεις. Την Καλημέρα μου :) http://veni-vidi-scripsi.pblogs.gr/

ξανθίππη είπε...

..."θέλει σπρώξιμο η γη για να γυρίσει..."
Δίνω κι εγώ το παρόν, για να γίνουμε πολλοί(;)... Ποιος ξέρει, ακόμα και θαυμάτα δεν είναι αδύνατο να συμβούν...
Την καλησπέρα μου και το θαυμασμό μου...

rain είπε...

Ανέκαθεν θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούν να εκφραστούν κατ'αυτόν τον τρόπο..Καλημέρα σου

carruaje είπε...

Καλημέρα Νίκο
"Οι πλούσιοι θα βάλουν το χαρτί
και αίμα για μελάνι οι πολλοί"
Ποιος θα βάλει τον τίτλο σε αυτό το πανέμορφο ποίημα σου.
Ίσως, οι κάθε φορά, της γης οι κολασμένοι.

M-meggie είπε...

Καλημέρα.
Που και που ενώ δουλεύω ρίχνω κλεφτά και μια ματιά σε μια στροφή και μετά ... συνεχίζω.

Μαργαρίτα είπε...

"Δίχως αγάπη η αγάπη στείρα μένει.
Δίχως φωνή η αλήθεια είναι βουβή.
Δίχως μόρφωση η σκέψη τυφλωμένη.
Χωρίς συνείδηση κωφεύει η ζωή."

Δεν έχω λόγια...
Τέτοια έμπνευση να έχεις πάντα
και η πένα σου..πύρινος πυρσός!!!
:))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μάνια υπέροχος ο συμβολισμός σου.... όπως τα λες, την καρδιά την κουβαλάμε μέσα μας. :))

vicky χαίρομαι που κάτι σου είπανε όσα έγραψα.. Χαρά μου το πέρασμά σου από εδώ!

Ξανθίππη το παρόν σου πολύτιμο κι αναντικατάστατο! :))

rain καλησπέρα.Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :))

Μάρκο καλησπέρα. Χαίρομαι που σε βλέπω. :))

Νοτα είσαι πολύ καλή!! :))

Μαργαρίτα καλησπέρα! Ζεστά τα λόγια σου, σε ευχαριστώ! :))

Μαρία Έλενα είπε...

Δίχως αγάπη η αγάπη στείρα μένει.
Δίχως φωνή η αλήθεια είναι βουβή.
Δίχως μόρφωση η σκέψη τυφλωμένη.
Χωρίς συνείδηση κωφεύει η ζωή.
Αυτοί οι στίχοι είναι οι καλύτεροι.
Φιλάκια ...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Να είσαι καλά Μαρία Έλενα, σε ευχαριστώ! :))

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Νικόλα πολλές πικρές αλήθειες σε ένα πόνημα σου. Μπόρεσα να ταυτιστώ με κάθε στίχο σου.
Εξαιρετικό!!!

Να είσαι πάντα καλά φίλε μου να μας χαρίζεις τέτοια κοσμήματα.

kirki είπε...

Δε θα σου πω για αυτό που διάβασα...θα σου περιγράψω αυτά που ένιωσα διαβαζοντάς σε...

Πλατεία σοφών που οι σάτυροι κύκλους έκαμαν και στη μέση η Ανδρομέδα να σύρει χορό σε νότες από την σελήνη σταλμένες!

Xαίρομαι !!!

ΚαληΣπέρα Νικόλα!

Ανώνυμος είπε...

Σου άφησα 1 σχόλιο στην 1η σου εγγραφή.. μέρα με τη μέρα.. τα κενά θα συμπληρώνω..

Καλό σου βράδυ Νικόλα!

L.N.E

Roadartist είπε...

Πανέμορφο..
"Θέλει σπρώξιμο η γη για να γυρίσει
κάτι θα γίνει αν είμαστε πολλοί."
..πολύ καλό :)
γλυκιά καληνύχτα..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Λάκη είναι όμορφο, να νιώθεις πως αυτό που έχεις μέσα σου, μπορείς να το μοιραστείς... Η ταυτισή σου, αυτή την χαρά μου δίνει! Μια καλή μέρα να έχεις! :))

Καλημέρα μάγισσα Κίρκι! Αν έτσι το ένιωσες, εγώ να δεις πόσο χαίρομαι! Σε ευχαριστώ! :))

Ελένη μου μου κάνεις ένα μεγάλο δώρο, σ'ευχαριστώ! :)) :)) :))

Roadartist :)) Μια υπέροχη μέρα να έχεις, γεμάτη αγάπη! :))