Ατιτλο

Σαν Οδυσσέας που γυρνά από ταξίδι μακρινό,
έτσι, γυρνώ σε σένα.
Ιθάκη που ποτέ δε φτάνω,
κι όμως, βρίσκεται μέσα στην καρδιά.
Όπου γυρνώ το βλέμμα , σε κοιτάζω.
Ό,τι αγγίζω κι αγαπώ σε σένα το χαρίζω.
Έτσι μονάχα να τ' αγγίζω μπορώ.

Ακόμα κι η σκληρή πέτρα μες την τραχυτητά της
έχει τον τρόπο γλυκά να φανερώνει τ' ονομά σου.
Απέραντη η θάλασσα, πιο απέραντος ο ουρανός.
Πιο πλαστιά θάλασσα κι ουρανό από τα μάτια σου
δεν είδα.
Τι ευτυχία ναυαγός νά' μαι, κι ας πνίγομαι,
στα μάτια σου μέσα.
Τι ευτυχία να πνίγομαι στην ευτυχία μέσα...
σαν με κοιτάς...