Τα κάρβουνα πυρπολούσαν τις μνήμες
και ο νους υπέφερε,
στο τέλος χιλιάδες πτηνά σαν έκρηξη
ξεχύθηκαν από ότι πρώτα ήταν σώμα σου,
δραπέτες..
Ένα μόνο γύρισε,
βαστώντας στην άκρη του ράμφους του
λίγες σταγόνες αίματος, και λίγο ιστό...
Ξέψυχο έπεσε πάνω σου.
Σκηνή αλλοφροσύνης ότι ακολούθησε.
Γιατί την καρδιά σου
δεν μπορούσες πια να ακούσεις...
νεκρός ήταν ιστός στο ράμφος
της ψυχής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου