Στο ποτήρι σου κοιμάται το φεγγάρι
στο ακρόγυαλο κοιμάται το φιλί.
Σα δηλητήριο πικραίνει η αγάπη
κάθε δώρο στην ψυχή που κατοικεί.
Με λίγο χρώμα τα σύννεφα νοτίζω
άρωμα φθινόπωρου βαρύ..
Η Άνοιξη εδώ έχει αργία
Και η Δευτέρα μου καθημερινή.
Κάποιες ώρες ανοίγουν τα ουράνια
και η φύση κουβαλά τη συμφορά.
Τα όνειρα φεύγουν καραβάνια
και σιγοσβήνει μέσα μου η φωτιά.
Και κάποιες άλλες ποτέ δεν έχεις φύγει
στο σώμα μου θαρρώ σε φυλαχτό,
όταν η νύχτα κουρασμένη με τυλίγει
και στο φεγγάρι τα μάτια σου κοιτώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου