Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

27/3/08

Μάλαμα και Ασήμι

Ψηλά στου ουρανού τα άλλα μέρη
δυο αδελφάκια που κανένας δεν τα ξέρει.
Ματάκια έχουνε των αστεριών το φως
πατέρας τους ο ήλιος ο χρυσός.
Στη νύχτα πάντα τριγυρνάνε, μόνα.
Κι η σελήνη, άσπλαχνη μητέρα,
στων μεθυσμένων την χαρά τα’ αφήνει.
Εκεί, στου έρωτα την όχθη,
να φέγγουν μάλαμα κι ασήμι.

Δυο μεθυσμένους με τη λάμψη τους γελούνε
τη γλώσσα τους αλλάζουν που μιλούνε.
Ασήμι στα μαλλιά της κόρης δένουν,
το μάλαμα στα χείλη του στολίζουν.
Κι η κόρη που ζηλεύει το στολίδι
φιλί μαλαματένιο του ζητάει,
και τον σκεπάζει ολόκληρο μ’ ασήμι.
Λάμπει στα μάτια της μέσα η σελήνη,
η άνοιξη στο δάκρυ της ξυπνάει.
Μιαν αγκαλιά λουλούδια έχουν γίνει.
Έτσι τους βρήκε το πρωί ξαπλωμένους.
Κι η κόρη, δαχτυλίδι να φοράει
ασήμι με μάλαμα δεμένο.
.

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα..μάλαμα κιασήμι οι στίχοι σου!!
καλή σου μέρα με αγάπη..

Φαίδρα Φις είπε...

πολύ όμορφο και τρυφερό στιχούργημα-παραμύθι-έτσι το ένιωσα εγώ-...
είναι απόλυτα ταιριαστό με την καλοσύνη της φαραώνας.
και ο λυρισμός σου όπως πάντα κυρίαρχος του παιχνιδιού!

καλημέρα

Ηλιαχτίς είπε...

Δε σταματάς ποτέ έτσι;
Καλά κάνεις!!! :)
Υπέροχο Νικόλα και λίγα λέω!
Μάλαμα και ασήμι η ψυχή σου..!

Όμορφη μέρα να έχεις!

rain είπε...

Αστείρευτη η έμπνευσή σου..αυτό θα πει καλλιτέχνης..ακουμπώ τον θαυμασμό μου..

Δημήτρης είπε...

υπέροχα παιδικά χρόνια
Νίκο
πρέπει να είχες.

ευαίσθητη η πένα σου πολύ
την καλησπέρα μου

Νατασα είπε...

όταν αφιερώνεις εσύ, “αφιερώνεις” !

Roadartist είπε...

Πανέμορφο .. τυχερή φαραόνα :)
Φιλιά Νικόλα, καλό απόγευμα!

faraona είπε...

Τωρα εγω τι πρεπει να κανω?
Να υφανω
την ζωη σου με ευχες?
Να δεσω
κομπους το ασημι και το μαλαμα εκει που κοιμασαι?
Να πλεξω
ενα στεφανι με μυρωδατες πασχαλιες για την πορτα σου?
Να πω τις Μουσες
να ριξουν κατω τα μαλλια τους για να γραφεις?
Νικο μου
σ ευχαριστω...
απο ψυχης το λεω...
αφηνω ενα χναρι του ποθου μου να δω τραγουδισμενα τα ποιηματα σου...
Δεν θα ησυχασω αν δεν το δω αυτο...


Εμενα μ ακουνε οι απο πανω να το θυμασαι...


φιλια και ζεστη αγκαλια.

Ανώνυμος είπε...

Σε μια ψυχή από μάλαμα κι ασήμι ζυμωμένη
κι απ΄τα δικά σου χέρια με αγάπη
η γραφή σου δωρισμένη..

Υπέροχη η αφιέρωσή σου Νικόλα
σε μία και μοναδική Φαραόνα!!!

Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου και στους δυο σας!

L.N.E

Artanis είπε...

Μπράβο, μπράβο, κι εγώ θα ζηλέψω τώρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σταγόνα σε ευχαριστώ, από τα βάθη της ψυχής μου. :))Το τόσο μάλαμα, στους φίλους μου το βρήκα, τ΄ασήμι στην Αγάπη. :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φαίδρα έτσι το ένιωσα κι εγώ! Είναι πολύ όμορφο να μιλάμε την ίδια γλώσσα των ονείρων ! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ηλιαχτίδα, με φίλους είναι γεμάτη η καρδιά, πρόσωπα, φωνές, γραφή αγαπημένων! Εσείς μου φέρατε τόσο πλούτο στην ψυχή! Σας ευχαριστώ!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Rain σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Την αγάπη μου! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δημήτρη, είχα υπέροχους γονείς... Και καλή γειτονιά.. Και γεμάτα καλοκαίρια. :))Καλό απόγευμα φίλε μου! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νατάσα, πως γίνεται να αφιερώνεις χωρίς την ψυχή σου;; :)) Την αγάπη μου! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Roadartist τυχερός νιώθω εγώ με τέτοιους φίλους! :)) Να είσαι πάντα καλά! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλή μου Φαραόνα, δική σου η πηγή, δώρο το ποτάμι από Μάλαμα Κι Ασήμι! :))Θυμάσαι τι μου έγραψες χτες στο σχόλιο; Έτσι είναι οι φίλοι. Και σε ευχαριστώ! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλή μου Ελένη, σε ευχαριστώ! :)) Είσαι και συ μία από τους πολύ αγαπημένους μου φίλους! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη μου, προς τι οι ζήλιες;; :)) Την αγάπη μου καλή μου φίλη, κι επιφυλάσσομαι :))

faraona είπε...

Παιδια θελω να πω ενα μεγαλο ευχαριστω ακομη μια φορα στον Νικο και σε ολους σας γιατι σημερα εδω καταλαβα ποσο ωραια ειναι να αγαπιουνται οι ανθρωποι.

Σας ευχαριστω ολους και τον Νικο μου που ακουσε χθες τη φωνη μου...

Φιλια αγορι μου νασαι καλα σαν τα ψηλα βουνα.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φαραόνα, εγώ σε ευχαριστώ! :)) Καλό βράδυ! :))

Artanis είπε...

Το μάλαμα, το ασήμι...Του κλάδου είμαι και 'γω...Ζήλεψα..., λίγο...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη! Σε ευχαριστώ που τα διάβασες όλα!! :)))