Με μια γραμμή, κουτσή, στραβή,
την ζωή μου άρχισες να σχεδιάζεις στη σκέψη σου
κι εγώ Υπήρξα.
Μια θολή αγάπη με γέννησε θαρρώ,
τυφλωμένη από την στάχτη και το κάρβουνο...
Ένα φοβισμένο χέρι
που μαθαίνει γραφή ονείρων .
"Δεν μπορώ"...
"Να, κάτσε, πάμε μαζί την γραμμούλα... οοοπα! "
Κόκκινο το φως, γιατί η καρδιά το χρωματίζει
αίμα κυλάει στις σκέψεις των ονείρων σου
και φωνάζει σα κλάμα μωρού.
"Θέλω Ζωή να γίνω"
Και συ μόνο το ρωτάς...
"Με αγαπάς;"
"Ναι! "
"Τότε Ζωή είσαι!"
Και με αγκαλιάζεις,
κι όλες οι φλέςβες σου χορό στήνουν ευτυχίας...
Κι ύστερα, θλίψη,
το κόκκινο της μέρας σκεπάζει το κόκκινο του ονείρου,
συναντάει το ένα το άλλο μέσα στο αίμα σου.
Θαμπώνουν τα μάτια, θαμπώνει η καρδιά
κι ο νους μετέωρος να μάθει κέντημα ζητά,
στη σειρά να βάλει τα κόκκινα νήματα που μπερδεύτηκαν.
"Σε αγαπώ!"
Φωνάζω πάλι από το αίμα σου μέσα,
κι ένα χαμόγελο, πικρό, την Άνοιξη φέρνει!
24 σχόλια:
Αχ καλέ μου Νικόλα.. πέρασα να αφήσω ευχές για.. καλή σαρακοστή και έπεσα στο πάθος σου.. το κόκκινο..
το φλογερό..
το αιματοβαμμένο..
Συγκινείς και γράφεις.. γράφεις και συγκινείς..
Την αγάπη μου σε σένα και πολλά πολλά φιλιά!
L.N.E
..σε όλους μη θαρρείς.. σε όλους όσους αγάπησα!!!
L.N.E
Καλή Σαρακοστή Ελένη μου! Να είστε καλά όλοι σας! :))
Η αγάπη μου, δεδομένη... πάντα! :)))
Πολυ κοκκινο και αιμα διαβαζω!Κι οπου κοκκινο και αιμα, εκει και ερωτας.
Παντα ναναι ετσι!!!
Καλη βδομαδα!
προσωπικά μια φράση μπορώ να πω :
μ’έστειλες!!!
Ενα χαμόγελο ειναι ικανο να φερει την άνοιξη!!! :)
Ευχομαι να περασες ομορφα..
Καλό απόγευμα!
Πόσο όμορφο.
Φωνάζεις απ' το αίμα σου μέσα...
:-)
το αιμα κυλαει στα πληκτρα.
κολλαν τα δαχτυλα μου.
τα χρωματα της οθονης χανονται.
βαφτηκε κοκκινη.
το χρωμα της πορφυρας,του παθους, της φωτιας, της παπαρουνας.
ολα στο περιπου.
Καλη Σαρακοστη και καλη σου νυχτα.
Ένα απλό μολύβι σχεδίου λοιπόν
αρκεί να σχεδιάσει τα όνειρά μας!
Κι όταν βάλεις και τέμπερες ζωής
ζωντανεύουν δειλά στην αρχή..
θριαμβευτικά στο τέλος..
Πολύ μου άρεσε.. και το στόλισες
με τα όμορφα χρώματα της ψυχής σου!
Καλή Σαρακοστή :))
Σαν να 'χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου... όπως λέει και ο κυρ Αλέξανδρος ο Παπαδιαμάντης μας.
Καλή Σαρακοστή και από δω.
Καλημέρα Νικόλα..
L.N.E
Φαραόνα σε ευχαριστώ! Σου εύχομαι μια κατακόκκινη από αγάπη και έρωτα, μέρα! :)) Καλή Σαρακοστή! :))
Νατάσα, καλημέρα! Θυμάσαι όλα τα χρώματα;:)) Καλή Σαρακοστή! :))
Roadartist ένας κούκος μπορεί να μη φέρνει την Άνοιξη, αλλά ένα χαμόγελο ναι! :)) Καλή Σαρακοστή!
Vassia σε ευχαριστώ! :)) Χαίρομαι που σου άρεσε! Καλή Σαρακοστή να έχεις! :))
Αλίκη λυπάμαι για τα πλήκτρα σου! Τώρα παλέτα γίνανε... τι λες λοιπόν;Κάνουμε μια ζωγραφιά ακόμα;Κατακόκκινη και κείνη. Σα τις παπαρούνες! :)) Καλή Σαρακοστή! :))
Μαργαρίτα θα παίξουμε λοιπόν το παιχνίδι των γραμμών.. Σχεδιάζεις μία γραμμή, σχεδιάζω άλλη μία, κι αν μπερδευτούνε, με χρώματα θα βάλουμε τάξη , έτσι, που να μην υφίστανται γραμμές και όρια άλλα, παρά μόνο ο ορίζοντας του ονείρου... :)) Κάτι μου λέει πως .. ζωγραφίζεις; :))Καλή Σαρακοστή να έχεις!
Βασιλική ούτε τα πάθη ούτε το πάθος έχουν τελειωμό... Κόκκινο ποτάμι η ζωή κυλά το μαύρο της αβύσσου σκορπίζοντας... Και στη κοίτη του, φυτρώνουν οι πιο μεγάλες ομορφιές πλάι στις πιο μεγάλες αντιθέσεις... Από αυτό το ποτάμι βγήκαμε, λίγη ώρα στην όχθη του να παίξουμε, να γελάσουμε, να μάθουμε να αγαπάμε. Και σε αυτό το ποτάμι θα ξαναμπούμε σμίγοντας με όλα εκείνα τα παιδάκια, που πριν από εμάς υπήρξανε, ή θα υπάρξουν μετά από μας... Ίδιο ποτάμι, ίδια θλίψη,η ίδια πάντα χαρά, και η ίδια αγάπη, που το ποτάμι κόκκινο κρατά, ζωοδότρα πηγή και αγκαλιά παρηγοριάς μεγάλη... Σε πορεία για μια θάλασσα που το ένα θα σμίξει με το όλο, και η γαλήνη θα κάνει με το ραβδάκι της, σκυμένη από πάνω από το νερό, μικρούς κύκλους, τον παφλασμό των κυμάτων που ονειρεύονται και αγαπάνε να ακούει! :))
Ελένη μου μια μέρα που την καλημέρα σου ακούω, όμορφα αρχίζει! :)) Καλημέρα!! :))
Mια σταγόνα καλημέρα κιένα χαμόγελο γλυκό Νικόλα..
να είσαι καλά..
Σε ευχαριστώ Σταγόνα! :)) Καλή σου μέρα! :))
"αγαπας;; τοτε Ζωη εισαι."
Νικο...
Ζωη να εισαι....
Ζωη να ζεις....
στην Ζωη να πορευεσαι...
κι ονειρα να κεντας...
καλη σου μερα...υπεροχε
Σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια Μαρίνα! :)) Καλή μέρα να έχεις και συ! :))
Zεστό και κόκκινο και ωραίο.Σα ζωή.Διαβάζοντάς το είχα την αίσθηση ότι απευθυνόσουν σε κάτι πολύ τρυφερό.
Καλή Σαρακοστή!
Θέλω Ζωή να γίνω"
Και συ μόνο το ρωτάς...
"Με αγαπάς;"
"Ναι! "
"Τότε Ζωή είσαι!"
Και με αγκαλιάζεις,
κι όλες οι φλέςβες σου χορό στήνουν ευτυχίας...
Όλα ,μέσα σ' ένα "σ'γαπώ"
Ζωή,έρωτας, πάθος ,ευτυχία ,δυστυχία, το μυστικό της υπαρξής μας και μείς το ψάχνουμε ακόμη.....
κι αυτό κρύβεται εντός μας.
Νάσαι καλά Νικόλα.
Ευχαριστώ, επίσης.
Πάντα να μας ταξιδεύεις γλυκά και πικρά.
:-)
εβαλα τα κλαμματα..
απολα σου τα ποιηματα,αποτι εχεις γραψει αυτο εκανε κατι...καποιο κλικ...κατι μεπιασε...ισως φταιει η στιγμη...ειμαι μπλεγμενη σ κοκκινα κουβαρια...**
καληνυχτα..
Ξμερώνει...
αγρυπνούν τα μάτια
που να βλέπουν
δεν έμαθαν...
Άεργα...
Άναρχα...
Απείθαρχα...
Συνηθίσαν
στου κόκκινου
τις υψηλές ταχύτητες...
Ίλιγγος...
Κι αυτή ζάλη
που γυρνάει τριγύρω σου
μην είν' αυτό που λένε
Έρωτας?
ή Λάβα?
Ακόμα αναρωτιέμαι...
........................
καλημέρα Νικόλα...
άυπνη μέρα ξημέρωσε...
χαιρετώ Σας όλους...
εδώ...
armatan
Όλα θα πάνε καλά.. σωστά ένιωσες! Σ ευχαριστώ! :)) Καλή σου μέρα! :))
Λυγερή ευγενική η γενίκευσή σου, αλλά δε νομίζω πως αυτή η αναζήτηση αφορά εσένα.. Το μυστικό της αγάπης για σένα δεν είναι μυστικό. Έρωτας, πάθος, ευτυχία, δυστυχία... όλα τούτα μισά δίχως την αγάπη, έρημα και σε έρημο κατοικεί κι όποιος την αγάπη μέσα του αρνείται να ακούσει... Ναι, η πνοή της Ζωής εντός μας κατοίκησε , και από κει πρέπει ανάσες να πέρνουμε για να ζούμε. Καλημέρα Λυγερή! :))
Vassia τα καλά ταξίδια έτσι είναι... Έχουν από όλα. Ανθρώπινα πάθη και ανθρώπινους πόθους... Κυρίως όμως, Αγάπη! Σε ευχαριστώ που συνταξιδεύεις μαζί μου, πολλοί μαζί, μακρύτερα θα πάμε, ομορφότερα τα τοπία της ψυχής που θα συναντήσουμε! Σε ευχαριστώ! :)) Καλή σου μέρα! :))
in the sky με συγκινείς.... Σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, που μοιράζεσαι μαζί μου αυτή την στιγμή!!
Χαίρομαι που είσαι εδώ! Την αγάπη μου, μια πολύ όμορφη μέρα να έχεις, με ανθρώπους γύρω σου που τους αγαπάς και σε αγαπάνε! :))
Armatan..Έρχεσαι άυπνη, μα γεμάτη στίχους, και όμορφα ερωτήματα! Λες και τάχα από μένα περιμένεις απάντηση! :))
Το πρωί μου έφερε
το πιο υπέροχο δώρο.
Μια επισκέπτρια της νύχτας,
ζαλισμένη σαν εκείνες τις πεταλούδες
που το φως αγαπούν,
μα δεν αντέχουν...
Το κόκκινο την μέθυσε
και παραπαίοντας έφτασε την πόρτα
και μπήκε.
Γύρω μου γυρνάει
μα σε μονοπάτια άλλα
ακόμα η νύχτα την καλεί...
Ξαστοχημένη,
μα στόχους σα την ψυχή καθαρούς.
Λέξεις ρωτά
όπως η ηχώ τον εαυτό της,
μα αλάτι ακόμα
στα χείλη γεύεται, και μέλι.
Και είναι θαρρώ τα λόγια της
ονείρου μέρος.
Κι εκεί σύντομα και κείνη
θα βρίσκεται!
Καλημέρα Αρματάν! Καλή ξεκούραση! :))
Με μια γραμμή, κουτσή, στραβή,
και ένα χαμογελάκι από μένα :)
:)) Σε ευχαριστώ Μάνια! Πάντα να χαμογελάς! :))
Δημοσίευση σχολίου