Το μαγικό χαλί μου θα στρώσω
στα πόδια σου να πας όπου ποθείς,
τον άνεμο για σένα θα ισιώσω
σαν ένα βέλος μακρυά να σ οδηγεί.
Μία ευχή κατάρα θα σου δώσω
τον πόνο όπου χαρίζεις μη τον βρεις
την μοναξιά για σένα θα σκοτώσω
να την φορέσεις κατακόκκινη στολή.
Στα μάτια σου τα σύννεφα πεθαίνουν
το γέλιο σου μαρτύριο σωστό
κάνει τα όμορφα γλυκά να αρρωσταίνουν
και το μυαλό υπόγειο ποταμό.
Σε μία θάλασσα ναυάγιο ας φτάσω
συντρίμμι σε βράχια που αγαπώ,
μες τον βυθό σου μόνο θα ησυχάσω
όταν πιότερο δεν έχει να χαθώ...
23 σχόλια:
αχ..τι να σχολιασω??
Τελειο!
πολύ τέλειο..
Να σαι καλα νικολα!
καλό απόγευμα του έρωτα και της αγάπης ποιητή..
ταξιδιάρης και παντοδύναμος ο έρωτάς σου:):)
το ένα που γράφεις πιο όμορφο απ το άλλο..
να είσαι καλά Νικόλα και πάντα μεθυσμένος απ το κρασί του έρωτα και της ζωής ..
Love is in the air....
Πανέμορφο το ερωτικό σου, Νικόλα.
Να είσαι πάντα καλά
μα τι ομορφο ερωτικο ποιηματακι Νικολα μου.
το διαβασα και λιγωσα. να εισαι παντα καλα. φιλακια
:)
υπεροχο που ηταν..και αυτο οπως ολα..καλησπερα νικολα..
Θα μπορουσε να γινει πολυ ωραιο τραγουδι.
φιλια
Roadartist σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :))
Σταγόνα μας έχει επηρεάσει όλους φαίνεται η Άνοιξη! :)) Σε ευχαριστώ! :))
Λάκη σε ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμά σου! :))
Αλίκη είδες;Δεν είναι όλα μαύρα κατάμαυρα! :)) Σε ευχαριστώ! :))
Νάντια σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :))
Φαραόνα ίσως... μα ποιος θα το έκανε;Σε ευχαριστώ για την ζεστή σκέψη! :))
Ε Ρ Ω Τ Ι Κ Ο Τ Α Τ Ο Ν!!!
Μπράβο στον ποιητή μας..και στην μούσα του που του δίνει πνοή να'χει τέτοια γραφή..
:)) τέλειο !
Καλό βράδυ !
.
Ωραίο...Κι εσύ,μάλλον ερωτευμένος!
Γέμισε η ψυχή μου ποίηση και έρωτα! Γι΄ άλλη μια φορά!...
Περιηγήθηκα λίγο και στις προηγούμενες αναρτήσεις σου που δεν τις πρόλαβα (λόγω της παλιοδουλειάς μου) και έμεινα έκθαμβη για την τόσο καλή παρουσίαση του προβλήματος των ενοικιαζόμενων εργαζομένων που είναι πολύ παλιό πρόβλημα! Ε! λοιπόν δεν ήξερα ότι βγήκε αυτή η απόφαση από το Εφετείο Αθηνών, που τη βρίσκω πολύ σωστή! Βέβαια οι αετονύχηδες θα βρούν τρόπο να καταστρατηγήσουν πάλι το δίκαιο και θ΄ απολύουν τους ενοικιασθέντες εργαζόμενους στους 17 μήνες, όπως ήδη έχεις επισημάνει!!
Μπράβο Νικόλα! Σε όλα μέσα!
Κι όταν αυγή ξυπνήσεις μ’ ένα δάκρυ
ψάχνοντας λίγο φως στη σκοτεινιά
γυρεύοντας ταξίδι ως την άκρη
του κόσμου, μήπως βρεις τη λησμονιά
Θα είμαι εδώ να σου κρατώ το χέρι
σα νιόφερτο πουλί γλυκά αγκαλιά
θα σ’ έχω σ’ ουρανό χρυσό αστέρι
και ως παλμό που ψάλλει σιγαλιά
Τι γλυκό το ποιημα σου Νίκο..
bom dia Nicola
"τσακισου" απο κει για πορτογαλικο καφε και μουσικουλα και Πεσσοα
αντεεεεεεεεε
σμουτς
Rain σε ευχαριστώ! :))
Ιφιγένεια Χαίρομαι που σου άρεσε! :))
Νατάσα προς τι η σιωπή;:))
Όλα θα πάνε καλά ναι! Αωστά το μάντεψες! :)) Είμαι ερωτευμένος τα τελευταία είκοσι χρόνια! :))
marianaonice σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για την προσεκτική ανάγνωση που κάνεις. Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από το βήμα, ενώ την δική μου άποψη αρκέστηκα να την γράψω ως πρώτο σχόλιο. :))
POETIC SIN χαρά μου κάθε φορά που σε βλέπω! :))Υπέροχο το δώρο σου! Σε ευχαριστώ! :))
Μαρία σε ευχαριστώ!
Αλίκη θα έρθω! Έχει και μπισκοτάκια;; :))
Την σκέψη μου αγγίζεις,
και πονάει γλυκά...
Παρα πολύ ωραίο!!!
Και είναι πραγματικά συγκινητικό
να παραμένεις τόσα χρόνια
ερωτευμένος :))
Πάντα έτσι..
Υ.Γ. Ελπίζω να μη σε πειράζει
που στόλισα το δώρο σου
στον κήπο με τα άνθη!!
breathless πολύ γλυκό αυτό που λες, σε ευχαριστώ! :))
Μαργαρίτα σε Ευχαριστώ! Μεγάλη μου τιμή! :)) Και ναι, είναι πολύ ωραίο να είσαι τόσα χρόνια ερωτευμένος!!!! :))
έτσι πρόσταξες και σήκωσα τη θάλασσα:
φύσηξέ με
στείλε με μακριά ν' αγωνιστώ
να φθάσω κύμα στην ακτή
και ματώσω
Τις μέρες μου ν' απλώσω
στα σκαλιά της γης..
να' μαι!
Νίκο, την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα Δημήτρη! Το στίγμα σου στίγμα ζωής, πάντα, και σε ευχαριστώ!
Σε περίμενα αιώνες..
βράχος γυμνός
την αρμύρα σου ζητούσα.. τύλιξε κύμα το κορμί μου
να βραχώ
από του πόθου σου το άγιο
τραγούδι
με την ανάσα τη δική σου να σωθώ
να νιώσω
το υγρό σου το φιλί στα δυο μου χείλη..
(Σε συνέχεια του σχολίου του Δημήτρη Δ.)
Καλησπέρα και από εδώ Νικόλα μου
L.N.E
Ίσως η έρημος γέρασε
και πια δεν έχει δύναμη για να ζήσει...
Λυγίσανε οι αιώνες
κι ο ανθός του χρόνου σκόρπισε
στον άνεμο που τύλιξε το γυμνό κορμί μου.
Ανάγκη το είχα το φιλί σου...
Να ξεδιψάσω!
Καλησπέρα Ελένη! :))
Δημοσίευση σχολίου