Απύθμενο το είναι στο να δίνει
δεν έχει φόβο τους ληστές να ανταμώσει.
Κάθε κομμάτι της ψυχής μας μοιρασμένο
πάνω στο όλο το είναι του θα απλώσει.
Ότι φυλάει ο φόβος μη το πάρουν
σαν αχινός αγκυλώνει την ψυχή.
Μοιάζει στο χώμα που με αίμα το ταΐζεις
για να σου φάει κάποια μέρα το κορμί..
Φτερά δεν έχουν των ανθρώπων οι ώμοι
από τα βάρη της ζωής είναι σκυφτοί,
όταν γεμίζουν την ψυχή τους με το έχω
και με ύλη της ορίζουν τη μορφή.
Σπίτια παλάτια, όνειρα μετρημένα σε ευρώ
πουλώ αγοράζω, πουλιέμαι και ζω...
Εικόνες και δόξα, ισχύ και γκρεμός.
Το βράδυ αράχνη, παγίδας ιστός.
Κι ύστερα μόνος, μέχρι να μάθεις καλά
να ακούς και να λες, το "σ αγαπάω" σωστά.
Δεν έχει οδούς κι αριθμούς η αγάπη
ανθρώπους μονάχα κι ονείρου κρεβάτι..
19 σχόλια:
Στο έχω ξανά γράψει νομίζω μπορεί και όχι μπορεί και ναι...τσπ θα σου το ματαξανα γραψω γιατί ταιριάζει
"όταν παίρνεις γεμίζουν τα χέρια σου Οταν δίνεις γεμίζει η καρδιά σου"
Αυτό που εγραψες σε κάνει 100% το άσπρο μου φτερό :))))
Τέτοια ώρα μετά από 7 μέρες χαχα
δωρεάν έλαβες
δωρεάν έδωσες
μέχρι να μάθεις το σ΄αγαπώ
σωστά να λες..
μετά θα δεις το Φως το αληθινό..
μετά θα νιώσεις..
πλήρης..
αρκει να μάθεις..
σωστά να το λες..
Σε αγαπάω το ξέρεις..
για άλλη μια φορά..
έγραψες..
άγγιξες..
L.N.E
Μάνια, καλή μου Μάνια, σε ευχαριστώ! Τέτοια ώρα μετά από 7 ημέρες,όταν διαβάζουμε , θα μπορούμε να βλέπουμε ένα πρόσωπο. :))
Ελένη και συ το ξέρεις τι νιώθω! Σε ευχαριστώ! :)) Είσαι περισσότερο από πολύτιμη. Απαραίτητη! :))
ονειρου κρεβατι
εγω δν ξερω να λαω το σαγαπω.δεν εμα8α και χρεωμενη βγηκα...
δεν χωραω στα κρεωατια...με τραβηξε το ονειρο και τωρα χαροπαλευω μεσα στη θαλασσινη αυταπατη των ονειρων...
αγαπαω.τους λαθους ανθρωπους.οσους δεν ξερουν να ακουσουν αυτα που ψυθιρισα.ξεχασα..επαθα αλαλια..
παλι εναυσμα εψαχνα.μου το δωσες.ευχαριστω*
Τι να σχολιάσω τώρα??
Τι??
Απο που πηγάζει αυτή η συνεχή έμπνευση Νικόλα μου??
:)
Να σαι καλά, υπέροχο..
..καλό βραδύ :)
Προσοχή στα νταλαβέρια της αγάπης.
Γέμισε ο κόσμος απατεώνες,
με πολύ πλαστή.
_
(με κάνεις όλο και περισσότερο να
χαίρομαι που σε γνώρισα).
_
Καλή Νύχτα.
Δεν εχει αριθμους η αγαπη οταν εκφραζεται μεσα απ την ψυχη,την καρδια οπως θες πες το..
Ξερεις πολλους που εχουν ψυχη ηκαλυτερα που δεν την εχουν σβησει απ το χαρτη τους?
In the sky το "σ΄αγαπώ" είναι ένα λουλούδι που ανθίζει... Όλα τα λουλούδια θέλουν την δική τους φροντίδα, την δική τους εποχή και χρόνο... Και συνήθως, αυτά που αργούνε περισσότερο από τα άλλα να ανθίσουνε, το πιο όμορφο ετοιμάζανε λουλούδι, και το πιο σπάνιο άρωμα. Τέτοιο χώμα είναι το δόσιμο σε λάθους ανθρώπους... άγονο, σκληρό, και το λουλούδι το νιώθει... Φυλάγεται από το κρύο και τον άνυδρο ήλιο. Μα κρυφά μέσα του ξέρει πως ο καιρός του πλησιάζει, και φτάνει η δική του εποχή.:))
Roadartist δεν χρειάζεται να πεις τίποτα... μου αρκεί που είσαι εδώ! :)) Σε ευχαριστώ για αυτό!
Νατάσα η χαρά είναι και δική μου! :))
Φαραόνα:)) Δεν ξέρω πολλούς, αλλά ξέρω αρκετούς.:))
εξακολουθώ να διαπιστώνω,όσο σας διαβάζω,ότι ο λυρισμός σας έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο,"παλιομοδίτικο" θα έλεγα-χωρίς αυτό να αποτελεί κι έναν δόκιμο όρο-αλλά αγνοώ και πώς αλλιώς να το πω...
με αγγίζει,
παραθέτω κι ένα δικό μου ομοιοκατάληκτο απόσπασμα,από την "Ιστορία του μικρού Νοέμβρη",
Να κινδυνεύω να σωθώ από μια πλάνη
Την πιο κρυφή και ηττημένη ηδονή
Κάθε πρωί ξυπνώ αγκαλιά με μια αράχνη
Που την ταΐζω απ’ την παλιά μου την πληγή
καλημέρα
Το ποίημα αυτό γεννά μια θλίψη.
'Η είναι η θλίψη που γέννησε το ποίημα;
Καλημέρα
Καλή εβδομάδα!
Φάιδρα, πολύ όμορφο το δώρο που φέρνεις! :)) Σε ευχαριστώ!
Ιωάννα συνήθως αυτά μαζί πάνε.... :)) Καλή εβδομάδα!
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα Νικόλα!
L.N.E
"Δεν έχει οδούς κι αριθμούς η αγάπη"
Δεν έχει. Αλλά και για ανθρώπους αναρωτιέμαι.
Καλό απόγευμα Ανέμου σκορπίσματα.
Πολλές φορές δίνεις χωρίς να έχεις
την απαίτηση να πάρεις ( είτε υλικά
είτε συναισθηματικά ) κι αυτή είναι
η ουσία!! Η Προσφορά!! Γεμίζει
πρώτα εσένα τον ίδιο, ως άνθρωπο,
κι έτσι σε ανταμοίβει..!!
Πόσο δυνατός όμως πρέπει να είσαι
και πόσα ψυχικά αποθέματα να έχεις
όταν ο άλλος είναι τελείως στείρος
και φειδωλός;!!
Πολύ όμορφο..και αληθινό!!
Καλό σου απόφευμα**
"να ακούς και να λες, το "σ αγαπάω"
σωστά"
Έτσι απλά...όπως ανασαίνουμε...
Καλό σου απόγευμα Νίκο και καλή
εβδομάδα!
Τί να σου σχολιάσω; Τα έχεις πει όλα...
"Σπίτια παλάτια, όνειρα μετρημένα σε ευρώ
πουλώ αγοράζω, πουλιέμαι και ζω...
Εικόνες και δόξα, ισχύ και γκρεμός.
Το βράδυ αράχνη, παγίδας ιστός."
Απεικόνιση της πραγματικότητας των πολλών, ευτυχώς όχι όλων.
Ακόμη μία φορά!!!
:-)
Συγγνωμη αν θα καταχραστω λιγο τον χωρο σου αλλα εκανα παλι μια προσπαθεια να στειλω μηνυμα στην Ελενη και σταθηκε αδυνατον,της εστειλα mail και μου επεστραφει.
Δεν ξερω τι να υποθεσω.
Μηπως υπαρχει τροπος να με βοηθησει καποιος?
Καλησπέρα Ελένη!
Νότα η απάντηση είναι όχι. Ούτε οι ανθρώποι έχουν.
Μαργαρίτα πόσο αδύναμος πρέπει να νιώθει κάποιος για να χτίσει ένα φρούριο φυλακή; Η αληθινή δύναμη είναι η γνώση. Πως μέρος του όλου είμαστε, και το μοίρασμα ο μόνος τρόπος για να Υπάρχουμε.. Λέγεται και αλλιώς. Αγάπη. Μόνο αυτό χρειάζεται...
Έτσι απλά Αναστασία... Οι μεγάλες αλήθειες είναι εξαιρετικά απλές όλες τους.
Αρτάνη, πάντα υπάρχει κάτι... Αλλά δεν είναι πάντα ανάγκη να το πούμε. ;)
Βάσια, η πραγματικότητα είναι γραμμένο να ανατραπεί. Από το όνειρο. Ποιος δεν έχει τη δύναμη του ονείρου πυρσό αναμένο; Φαντάσου, τι πρέπει να έχουνε πάθει αυτοί οι πολλοί για να βαδίζουν με τον πυρσό σβηστό.. Μία φλόγα είναι. Εμείς ας την δώσουμε, ξανά και ξανά. Ίσως στο τέλος να ανάψει... Ίσως στο τέλος να πυρποληθούμε, μια μεγάλη φωτιά όλοι μας να γίνουμε... Ας είμαστε ρεαλιστές... ας ζητάμε το αδύνατο!
Φαραόνα καμιά κατάχρηση... θα της ζητήσω να σου γράψει, εντάξει;
Δημοσίευση σχολίου