Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

31/3/08

Άστρα κι αφρός

Μύρο αιώνιο,
που πάντα μία στιγμή ζούσε μόνο.
Όσο χρειαζότανε για να καθαγιάσει
την ψυχή - για πάντα.
Κι η ψυχή, λευκή θύελλα στις πλάτες
αχθοφόρων κυμάτων ελπίδας
και πόθου,
να σβήνεται ξανά και ξανά
στα βράχια της ευτυχίας,
λιμάνι αναζητώντας
τα δυο σου χέρια.
Απέλπιδη προσπάθεια,
τα λιμάνια
συχνότερα από τον ορίζοντα
σβήνουν.
Κι ίσως το σώμα που κουβαλώ,
άλλο μην είναι παρεκτός
άστρα κι αφρός.
Ψυχή,
που στα μάτια σου χώρεσε!

38 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ίσως εσυ να μπορουσες να ζησεις χωρις αυτους που σε διαβαζουν...
Εκεινοι ομως...?
Καλο μηνα Νίκο δημιουργικό και με μετρο οπου χρειαζεται περισσοτερο να εισαι και οπου αγαπας

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σε ευχαριστώ Μαρία! :)) Τίποτα άλλο!

M-meggie είπε...

Συγγνώμη κι όλας για το θάρρος αλλά κοίταγα το πρωΐ τα Ανεμοσκορπίσματα κλειστά με ένα ευχαριστήριο απέξω, εντελώς τυπικό και τι να πω;;
Πήγα στη μαρία να ρωτήσω κι αυτή με ξανάστειλε να δω εδώ την επιστροφή σου.
Πάντως Ανέμου σκορπίσματα αν και βεβαίως ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει από τη γειτονιά για όποιους λόγους, μήπως να μας προετοιμάζει πρώτα λιγουλάκι;;
Συγγνώμη και πάλι αλλά ... ξαφνιάστηκα με την απώλεια που ένιωσα.
Καλό σου μήνα

M-meggie είπε...

Πάλι εγώ. Από την βιασύνη μου να γράψω πριν, δεν διάβασα καν το "Άστρα κι αφρός".
Αυτό σημαίνει πως δεν είναι μόνο τι γράφουμε τελικά αυτό που αγγίζει τους άλλους αλλά κι εμείς οι ίδιοι με την αύρα μας. Ίσως και να είναι και το πιο σημαντικό.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νότα, έχεις απόλυτο δίκιο. Συγνώμη..
Καλό μήνα!

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα.. καλό μήνα :))
Σίγουρα δεν χρειάζεται να
απολόγηθεις... όμως το ενδιαφέρον
των φίλων σου.. επιβεβαιώνει
την αγάπη τους για σένα!!
Αρκεί που είσαι καλά...
γιατι δυστυχώς..ο νους του
ανθρώπου, όλο στο κακό πάει!!

Όσο για το ποίημα σου...
ήταν η καλύτερη αποζημίωση
για τους φίλους-αναγνώστες :))

Υπέροχο, Νικόλα... :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σε ευχαριστώ Μαργαρίτα! :)) :))

Ηλιαχτίς είπε...

Είσαι εδώ!!!
Το πρωί στεναχωρέθηκα αρκετά που πήγα να μπω και βρήκα τοίχο.
Ίσως θα είχες τους λόγους σου, σεβαστοί.
Αν ποτέ το ξανακλείσεις, προλαβαίνω τώρα να σου πω οτι γράφεις πολύ όμορφα και όπως πολλών άλλων εδώ, αγγίζεις και τη δική μου ψυχή.Βρίσκω κάτι δικό μου σε αυτά που γράφεις.

"Κι ίσως το σώμα που κουβαλώ,
άλλο μην είναι παρεκτός
άστρα κι αφρός.
Ψυχή,
που στα μάτια σου χώρεσε!"

Το σώμα σου θάλασσα, η ψυχή σου σεντούκι με θησαυρούς είναι, στα υγρά σωθικά της.

Καλό μεσημέρι Νικόλα.

Δημήτρης είπε...

Φύση πλημμυρισμένη
άγιο νερό και μύρο.
Στολίδι μου λιτό.
Μονάχ' αγάπη σήμερα

Νίκο, καλημέρα και καλό μήνα.

Ανώνυμος είπε...

Ανάσα ελεύθερη
φως κι ουρανός
ο άνεμος να σκορπίζει το χθες
που ανθίζει στο σήμερα..
ξανά και ξανά
να φυσά..
να ανανεώνεται..

Καλό μήνα Νικόλα!!!

L.N.E

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ηλιαχτίδα!! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! :Δεν έχω λόγια να πω άλλα.... σ΄ευχαριστώ! :))

Δημήτρη ναι, αγάπη! Καλό μήνα να έχεις φίλε μου! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ουφ!! Η καρδιά μου μόλις ξαναχτύπησε κανονικά! Σε ευχαριστώ Ελένη!! :)) Καλό μήνα! :))

manetarius είπε...

Καλημέρα Νικόλα.

Διαβάζω τα ποιήματα σου και δεν αφήνω σχόλια, τι να πεις μετά από τα όμορφα που γράφεις;
Σήμερα που διάβαζα το "άστρα κι αφρός" σε φαντάστηκα σαν έναν μοναχικό ναυτικό που κάθεται στην πλώρη του πλοίου, κάτω από το ηλιοβασίλεμα και γράφει!
Ένας άλλος Εμπειρίκος ... τι να πω είσαι έκτακτος!

Ανώνυμος είπε...

ήρθες Νικόλα..
χθές σαν να σκοτείνιασε λιγάκι ο ουρανός.. και το βράδυ σαν να έλειπε ένα αστέρι.. σκεφτηκα.. πως έκανα λάθος στο μέτρημα..

Βάσσια είπε...

"άστρα κι αφρός"

Κρατω αυτές τις απίστευτα όμορφες τρεις λέξεις.

Καλό μήνα
:-)

Artanis είπε...

Καλημέρα Νίκο...Πέρασα το πρωί για να αφήσω μια καλημέρα, και βρήκα το μπλογκ κλειστό... Πρωταπριλιάτικο αστείο ήταν, βλέπω...Ευτυχώς...
Καλό μήνα...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

mane-tarious δεν θα τολμούσα ποτέ τέτοια σύγκριση, με ανθρώπους που η ζωή τους ήταν θυσία στην τέχνη... Η εικόνα στο νου σου ποιητική... σε ευχαριστώ! :))

Σταγόνα, πως μπορείς να κάτσεις στο σκοτάδι, με τόσους καλούς φίλους; Αδύνατον! :)) Σε ευχαριστώ!!

Βάσια, ξέρεις να διαλέγεις! :)) Καλό μήνα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη, ευτυχώς... θα ήταν σκληρό να σας χάσω! :))

Φαίδρα Φις είπε...

εγώ θα ευχηθώ να μη σε καταπιέζει κάτι από εδώ,από εμάς, και να νιώθεις όμορφα όπως κι εμείς μαζί σου και με τις ευαίσθητες γραφές σου...
να είσαι καλά,
πανέμορφο το ποίημα αυτό

σε φιλώ

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φαίδρα σε ευχαριστώ που είσαι εδώ, και πίστεψέ με... Το έχω ανάγκη! :))
Λυπάμαι αν σε έκανα να σκεφτείς έτσι. Καληνύχτα!

faraona είπε...

"Κι ίσως το σώμα που κουβαλώ,
άλλο μην είναι παρεκτός
άστρα κι αφρός.
Ψυχή,
που στα μάτια σου χώρεσε!"


Αμαν Νικολα μου τι στιχος ειναι αυτος?!!!Ενα μεγαλο φιλι στα χερακια σου παιδι μου.Υπεροχος στιχος.



Καλον Απριλη

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:))Σε ευχαριστώ καλή μου φίλη! :)) Πάντα με τον καλό τον λόγο! :))

. είπε...

Που είσαι Νικόλα;
Ανησύχησα!
Στους δρόμους βγήκα και ρωτούσα από δω και από κει...
Μα είσαι πάλι εδώ ευτυχώς, με τους στίχους σου,που πάντα ρίγη συγκίνησης μου φέρνουν!

Να έχεις έναν όμορφο Απρίλη!

Γωγώ Πακτίτη είπε...

ψυχή που στα μάτια σου χώρεσε...

αυτό είσαι Νίκο μου...:)

και μην ξαναδώ τοίχο...χαχαχαχα!!!!

καλό μήνα και φιλιά...:)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

: )) Τώρα είμαι πάλι εδώ! :)) Ευτυχώς! :)) Καλό Απρίλη! :))

Γωγώ, άνοιξη είναι, μέθυσα και δεν ήξερα τι έκανα! :)) Καλό μήνα! :))

Ανώνυμος είπε...

Καληνύχτα ασπρο μου φτερό :)
Ασπρος ο αφρος
Ασπρα και τα άστρα με φωτεινά χαμόγελα :)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Καληνύχτα ξανθιά Θεά! :))

ερμία είπε...

πολύ τρυφερή ματιά και λόγος.
όπως και όσα απο τα προηγούμενα διάβασα..
ευχές και καλη-νύχτα :-)

Alkmini είπε...

εγω ειδηση δεν πηρα ποτε εκλεισε ποτε ανοιξε. τπτ.
:)
αν ηταν πρωταπριλιατικο και του χρονου
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ Νικολα μου
με πολλα ομορφα ποιηματα και προπαντων αισιοδοξα.
Καλο σου βραδυ

M-meggie είπε...

Εγώ πέρασα πάλι για καληνύχτα και ... για να σιγουρευτώ πως είσαι εδώ (χαχαχα)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ερμία, καλώς όρισες! Σ'ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια! :)) Καληνύχτα!

Αλίκη, σε ευχαριστώ! :)) Καλό σου βράδυ!

Νότα! :)) Το ξανασκάω εγώ τώρα;; Εδώ θα μείνω! :)) Καληνύχτα!

Mariel είπε...

Φωνή που απ'τα χείλη μου χύθηκε
Φωτιά που τα σώματα έκαψε
στεριά που η αλμύρα ξαπόστασε

Φιλί γλυκό

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μάριελ, ανταποδίδω το ποιητικό σου φιλί. Σε ευχαριστώ! :)) Καληνύχτα!

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα καλημέρα...
λέμε πολλές φορές σχόλια, όμορφες κουβέντες, στίχους...όλα καλά!
Αλλά σήμερα τι να πω?
Δυνατός λόγος, μεστός και στιβαρός!
Με καθήλωσες!
Υπέροχος είσαι! Υπέροχος!
Χαίρομαι ανθρώπους και γαπτά που μου κόβουν την ανάσα...και δεν μου συμβαίνει συχνά! Ξανά καλημέρα!
armatan

Μαρια Νικολαου είπε...

Ξαναπερνώ να αφησω μια καλημερα και να σου πω πως το συγκεκριμενο που εχεις γραψει ειναι απο τα ωραιότερά σου..

M-meggie είπε...

Αντιγράφω την απάντησή μου στο σχόλιό σου στο δικό μου blog.
"Αξία έχει να λες την καλημέρα σου και αξία έχει να λες αυτό που έχεις γράψει σε κάποια σχόλια σου λίγο πιο πάνω, εδώ. "ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΠΑΛΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ" και πάλι και πάλι.

Και την δική μου καλημέρα

ολα θα πανε καλα... είπε...

Kαλημέρα!
Πολύ όμορφο.Πολύ τρυφερό.
Συνέχισε να γράφεις.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Armatan ατα λόγια σου δεν με τιμάνε απλά. Χαρά μου μεγάλη, να νιώθεις έτσι! :)) Σε ευχαριστώ! :)) Καλημέρα!

Μαρία, σε ευχαριστώ! :)) Ζεστό αεράκι το πέρασμά σου από την καρδιά μου! Καλημέρα!

Νότα, σε ευχαριστώ για την προσοχή που μου δίνεις! :)) Καλημέρα!

όλα θα πάνε καλά..., γλυκό χάδι το σχόλιό σου! Ευχαριστώ!